Yaşam kalitesini artırmak ve bu kaliteyi de yıllar boyunca sorunsuz bir şekilde sürdürmek adına belli başlı standartların yakalanması gerekiyor. Yeni açılan bir lokantanın belirli ve sürekli bir müşteri akışına sahip olabilmesi için mutfağının her zaman temiz, yemeklerinin de belirli bir seviyenin üzerinde olması gerekir. Bu durum en küçük işletmeden en büyüğüne kadar hepsi için geçerlidir.

Standartların tutturulduğu bir hayat pek çok açıdan yaşaması zevkli bir ortam sunacaktır. Her ne kadar kimi zaman bizim gibi ''heyecan''ı sürekli olarak üst noktalarda yaşayanlar için belirli standartların olduğu bir hayat monoton olarak sayılsa da aslında kalitenin oturtulması adına standartların belirlenmiş olması büyük önem taşımakta.

Tıpkı Almanya''da düzenini kurmuş insanlarımız gibi belirli standartların oturtulduğu bir ülkede düzeni kurmak ve onu sürdürmek öylesine kolay ve sıradan ki hayatın keyif alan taraflarına da bakmak mümkün oluyor. Oysa standartlardan bir hayli habersiz olan kimi toplumlarda değil bir aylık plan kurmak, yarını bile düşünmek son derece zorlaşıyor.

Sanatta, sporda, siyasette, eğitimde, sağlıkta belirli standartlarını oturtmuş toplumlarda yaşamak için can atan milyonlar düzenlerini kurmak için kaçıp gidiyorlar doğdukları topraklardan. Çünkü yaşları kaç olursa olsun bir türlü göremedikleri o standart hayatın sunduğu huzuru ve mutluluğu arıyorlar.

İş güvencesi, sağlık güvencesi, eğitim güvencesi istiyorlar… Biraz da keyif aldıkları şeylerle uğraşmak istiyor makine değil de insan olduklarını hatırlamak istiyorlar.

Gidilmek istenen ülkeleri değil de yaşadığımız coğrafyada hangi konularda standart oturttuğumuza dair düşününce…

Mesela kavga dövüşte bir standart yakaladık! Hemen her gün toplu ya da tekil bir şekilde kavga dövüşün içerisinde buluyoruz kendimizi.

Doktorlara uygulanan şiddette de belirli bir standart yakalandı! Her ne sebeple olursa olsun boş geçtiğimiz gün yok…

Akaryakıt zamları konusunda da standart belli, her zaman için dünyanın en pahalısı…

Dizilerimizde de dünya çapında bir standart yakaladığımızı söyleyebilirim! İstisnasız her dizide şiddet gören kadın, her şeye sahip olan acımasız patronlar ya da ağalar, bolca patlayan silahlar, kan, gözyaşı, bolca dram…

Her gün aynaya bakıp da ''taciz edilmeden evime dönebilecek miyim?'' korkusu yaşayan kadınlar da ülke standartlarımız arasında…

Hangi teknik direktörle çalışırsa çalışsın, kolay rakipleri karşısında son derece başarılı bir grafik çizip turnuvaların korkulan rakiplerinden biri olmayı başaramayan futbol takımlarımız da standart dahilinde…

Anlayacağınız standartlarımız aslında hayattan keyif almamıza imkân vermeyecek kadar kötü! Yıllar içerisinde oturtmayı başardığımız yegâne şey acıdan ders almak ve daha büyük bir acıyla karşılaştığımızda kazandığımız bağışıklık sayesinde bunun üstesinden gelmek.

Yaşanan sorunları daha kötü sorunlarla karşılaştırıp normal göstermeye çalışmak…