Sokak röportajları gündeme dair vatandaşın bu konudaki görüşlerini almak adına yapılan son derece faydalı ve keyifli işlerdi. Pek çok televizyon kanalı zaman zaman sokağa çıkar ve halka mikrofon uzatarak onlara sorular sorardı.

Bir televizyon klasiği 'Maraba Televole' zamanında bu röportajlar çok daha renkli bir boyuta taşınırken Acun Ilıcalı'nın sokak röportajlarına kattığı lezzet ekran karşısındakilerin keyifli vakit geçirmelerine katkı sağlamış oldu.

Ancak o eğlenceli sokak röportajları ne yazık ki şimdilerde milyonlarca yıl önce yapılmış işler gibi hissettiriyor.

Teknolojinin ilerlemesiyle birlikte çok daha kolay bir hale gelen röportaj işi eline bir mikrofon alan herkesin cep telefonuyla bile yapabileceği bir içerik yöntemi haline geldi. Video kanallarının artmasıyla çok da popüler bir hale gelen sokak röportajları kimi zaman da renkli figürlerin ortaya çıkmasına neden oluyor!

Yapılan esprili bir açıklama kısa sürede paylaşım rekorları kırıp röportaj veren kişiyi ünlü yapabilirken kimi zaman da gözaltına alınmasına kadar gidecek bir süreci tetikliyor.

Sonuç olarak sokağın sesinin kimi zaman ne kadar gür çıktığını ve gündem belirleyebildiğini görüyoruz yapılan bazı işlerden... Hemen her konuda fikir sahibi insanlarımızın bazı konularda sadece laf söylemiş olmak için konuştuğuna tanıklık ediyoruz. Çok önemli bir gündem konusu hakkında fikir sahibi olmadıklarını görüyor ancak söz sahibi olmaktan çekinmediklerini hayretler içerisinde izliyoruz.

Sokağın sesini duymak iyi geliyor çoğu zaman... Bazen de insanımızın yaşananlardan böylesine uzakta kalışına hayret ediyoruz.

Bu coğrafyada yaşayan insanların hayata bakış açılarının il il değiştiğini görüyoruz kimi sokak röportajları sayesinde... Aynı konuya çok farklı açılardan bakılabildiğine şahitlik ediyoruz.

Kimileri tuvalet kağıdı zamlarını eleştirken birinin de çıkıp "Anneniz babanız veya dedeniz hiç tuvalet kağıdı kullandı mı? Kullanmasın. Eskiden yoktu, havlu vardı. Havlu kullansınlar. Tuvalet kağıdından dolayı haber yapmaya gerek yok yani" diyebildiğini görüyoruz.

Sokağın sesi bize pek çok konudan bi haber olduğumuzu ve aslında pek çok ortak hareket etmemiz gereken konuda bile ne kadar ayrıştığımızı gösteriyor. Sokağın sesi daha gür çıktıkça bir bütünün parçası olmaktan çok uzaklaştığımızı anlıyoruz.

Belki de bu durum yıllardır böyle sürüp gidiyordu da biz bu sesleri duydukça bazı şeyleri daha net bir şekilde anlar olduk. 'Bu seslerin ortak bir paydada birleştiği hiçbir şey yok mu?' derseniz spor müsabakalarında kazandığımız başarıların ardından Türkiye'nin tek yürek olduğunu görürdük ama son zamanlarda bu tarz başarılara da fazlasıyla hasret kaldığımızdan olacak sokağın sesi kendisini duyuracak kadar yüksek ve keyifli gelmiyor kulağa...