Pek çok anlamda belirsizlikle dolu bir döneme başladık.

Anlatılan onca kötü ve karanlık senaryonun ne kadarı gerçek olur bilmiyorum ama bizleri bekleyen kötü sonların sayısının birden fazla olduğunu kestirmek pek de zor değil.

Tercihlerin insan hayatında ne kadar önemli olduğunun altını çeşitli yazılarımda belirgin bir şekilde çizmiştim.

Milyonların gönlünde taht kuran pek çok film ve dizinin temelinde yapımdaki karakterlerin derinliği ve iyi kötü savaşının yoğun ve başarılı bir şekilde işlenmesi yatar. Durum böyle olunca eğer kavramların hakkı verilmişse ortaya adından yıllarca söz ettirecek işler çıkar.

Gerçek hayattaki iyi kötü savaşının filmlerdekilerden farkı sonunun belirsizliğidir.

Hikâyenin bir yerinde tüm vücudu ve yapıyı ele geçiren kötülük, elbette ki içten içe kendini yiyerek sonsuza dek yok olacaktır. Ancak o zamana kadar çevreye vereceği zararı ve bu zararın ne kadarının onarılabileceği son derece şüpheli!

Hali hazırda belirli bir düzende ilerleyen ve birbirinden farklı kalabalıkların huzur içerisinde birbirine ‘katlandığı’ bir sistemi değiştirmek ya da bunu değiştirmek için her türlü uğraşıyı vermek kişilere ne kazandıracak bunu sorgulamak lazım…

Değişimi istemek ve değişimle birlikte gelecek yenilikleri arzulamak elbette insana huzur ve mutluluk veriyor.

Ancak bu değişimin doğru olarak anlatılamadığı bir coğrafyada her değişimi kötü gören bir yapıya, fani dünyada pek çok ülke vatandaşının yaşadığı gibi ‘hayattan keyif almak’ temelinde bir düşünceyi aşılamak görünen o ki son derece zormuş.

Dünya ulusları uzayı ele geçirmenin ve geleceğe yön veren atılımların peşinde koşarken bizler bir süre daha aşırı oynak döviz kurları ve sürekli artan market fiyatlarıyla boğuşmaya devam edeceğiz.

Huzur ve istikrarın sadece sözlerden ibaret olduğu bir gerçeklikte yavaş yavaş yitip giderken, kalan günlerden keyifli bir beklentiye girmek son derece zor ve anlamsız görünüyor.

Önemli kırılma noktalarının hiçbirinde doğru kararı verememiş karar mercileriyle birlikte, filmlerdeki mutlu sonu görmek bir hayalden öte geçemiyor ne yazık ki!