Büyük heyecanlara ulaşmak ve büyük başarılar yakalamak demek, sadece ve sadece kafada olgunlaştırılıp hiçbir engeli önüne koymadan ve düşünmeden varman gereken noktaya ilerleme becerisidir.

İnanmak pek çok şeyi başarmak için yeterlidir. Toplum olarak ileriye dönük hedefler koymayı ve bir hedef uğruna hareket eden insanların tüm engelleri aşarak başarıya ulaştığını görmeye öylesine uzak kalmışız ki Ampute Futbol Millî Takımımızın Dünya Kupası''nda finale çıkması büyük bir coşkuya kapılmamıza neden oldu.

Yıllardır bireysel spor dallarında kazanılan başarılarla ilerlemesini sürdüren Türkiye, takım sporlarında da ve özellikle futbolda bir türlü aradığı başarıya ulaşabilmiş değil. A Millî Takım düzeyinde kazandığımız son başarı 2002 Dünya Kupası''ndaki üçüncülük oldu.

Geride bıraktığımız 20 yıl içerisinde pek çok şey denememize rağmen başarılarımız saman alevi gibi yandı ve söndü. Ne kendi adımıza bir oynama şekli belirleyebildik ne de karşımıza çıkan rakipleri kesinlikle yenebiliriz imajı oturdu kafamızda.

Hatta futbol tarihimizde hiç yenilmediğimiz takımlara karşı hezimet yaşar hale geldik. Tüm bu sorunlar yumağı içerisinde Ampute Futbol Millî Takımımızın kazandığı başarı bizleri fazlasıyla mutlu etti.

Bir şeye inanmanın onu başarmaya bizleri ne kadar yaklaştırdığını gösterdi. Elimizdeki fırsatlara ve imkânlara rağmen teslim olmaya alıştırılmış beyinleri yeniden canlandırdı. Kazanmanın ne kadar güzel bir duygu olduğunu bir kez daha tattık.

Kalabalıklar içerisinde yalnızlaşırken sürekli kaybetmeye oynayan bireyler haline getirildik. İşte tam da bu yüzden ekipçe kazanılan başarıların büyük kitleleri ne kadar olumlu bir şekilde etkilediğini görmüş olduk.

Kadınlar Voleybol Dünya Şampiyonası''nda üst üste kazandıkları maçlarla bizleri adeta hayatta tutan A Millî Kadın Voleybol Takımımız ülkemizde istikrarlı bir şekilde ilerleyen sayılı spor ekiplerinden. Katıldıkları turnuvalarda mutlaka üst sıralara tırmandıklarını gördüğümüz ve sahaya mutlak zafer parolasıyla çıkan ekibimiz yavaş yavaş eksilmeye başlayan kazanma ruhumuzun sayılı temsilcilerinden.

Üzerimize sinen ve hayatımızın her alanında kaybetmeye alıştırıldığımız bu ruh halinin ortadan kalkması adına bu tarz zaferlerin önemi büyük. Gündelik hayatın kılcallarına sızan parçalanmışlık hissinin dağılması adına bu tarz başarıların kazanılması çok anlamlı…

Zafere koşan ekipler için bestelenen şarkıların herkesi bir araya getirme gücüne tanıklık etmiş kişiler olarak birlik olmanın gücünü daha fazla yaşamak için çaba göstermemiz gerekiyor. Küllerinden doğan Anka Kuşu gibi olmak için öncelikle buna inanmak lazım.

Neredeyse başarıyı unutmaya başladığımız şu günlerde, bizlere ilaç gibi gelen bu zaferlerde emeği olan herkese teşekkürler. İçimizdeki o güçlü ruhun yeniden doğması adına buna benzer pek çok zafere koşabilmek ümidiyle…