Sanatta, sporda, siyasette, eğitimde, sağlıkta belirli bir kaliteyi oturtmuş toplumlarda yaşamak için can atan milyonlar düzenlerini kurmak için kaçıp gidiyorlar doğdukları topraklardan.

Çünkü yaşları kaç olursa olsun bir türlü göremedikleri o kaliteli hayatın sunduğu huzuru ve mutluluğu arıyorlar.

Belirli bir hayat kalitesinin yakalandığı bir hayat pek çok açıdan yaşaması zevkli bir ortam sunacaktır.

Her ne kadar kimi zaman bizim gibi ‘heyecan’ı sürekli olarak üst noktalarda yaşayanlar için belirli standartların olduğu bir hayat monoton olarak sayılsa da aslında kalitenin oturtulması adına standartların belirlenmiş olması büyük önem taşımakta.

Bizi kıskanan Almanya’da düzenini kurmuş insanların hayatlarına özenen yüzbinlerce Türk vatandaşı yıllarını ve yaşanmışlıklarını bir çırpıda silip yeni bir hayat kurmayı göze alabiliyor.

Yaşam kalitesi o kadar düşmüş durumdaki onu besleyip büyüten toprağa duyduğu aidiyet bile yeterli gelmiyor.

Belirli ‘kaliteyi!’ yakaladığımız yegâne noktalar dizilerdeki dram, sokaktaki şiddet, cebimizdeki paranın günden güne erimesi ve gelecek hayallerimizden vazgeçmemiz.

Dolayısıyla milyonlarca insan yarına dair plan yapmak istiyor, çocukları için belirsizliklerin ötesinde bir gelecek sunmak istiyor, insanca yaşamak, ölümlü dünyadaki sayılı zamanı kaliteli yaşamak istiyor…

İş güvencesi, sağlık güvencesi, eğitim güvencesi istiyorlar… Biraz da keyif aldıkları şeylerle uğraşmak, makine değil de insan olduklarını hatırlamak istiyor.

Yaşam kalitesini artırmak ve bu kaliteyi de yıllar boyunca sorunsuz bir şekilde sürdürmek adına belli başlı standartların yakalanması gerekiyor.

Yeni açılan bir lokantanın belirli ve sürekli bir müşteri akışına sahip olabilmesi için mutfağının her zaman temiz, yemeklerinin de belirli bir seviyenin üzerinde olması gerekir.

Bu durum en küçük işletmeden en büyüğüne kadar hepsi için geçerlidir.

Ülkemiz coğrafyasında belirli kaliteyi tutturduğunu düşündüğümüz kimi insanların ‘kirli’ bir hayatları olduğunu öğrendiğimizde bir kez daha buralarda kaliteyi hakça bir şekilde çalışarak tutturamayacağımızı anlamış bulunduk.

İnsanların yüzlerindeki mutluluk maskeleri birer birer düştükçe bizler de hayatın ne kadar da zor ve karmaşık bir örgüsü olduğunu görebiliyoruz.

Anlayacağınız belirli bir kalitenin altında kalmışız ve bulunduğumuz seviye hayattan keyif almamıza imkân vermeyecek kadar kötü!

Yıllar içerisinde oturtmayı başardığımız yegâne şey acıdan ders almak ve daha büyük bir acıyla karşılaştığımızda kazandığımız bağışıklık sayesinde bunun üstesinden gelmek.