İnsanoğlu görünen o ki her yeni yılla birlikte beklenti seviyesini daha da aşağı çekmek zorunda kalacak! Her ne kadar internet sayesinde her türlü bilgiye ve görüntüye kolayca ulaşıyor olsak da bunlar, umursamaz varlıklar olmamıza yol açtı. Ne yaşananlardan ders aldık ne de bir başkasının yaşadığı acıları umursar olduk.

Koronavirüsle başlayan virüs korkusu hallerimiz her sene farklı ölümcül tehlikelerle devam etmekte. Şimdi de Dünya Sağlık Örgütü''nü bile uyarı yapmak zorunda bırakan ''Deve Gribi'' ile karşı karşıyayız. Üstelik Katar''da gerçekleşen Dünya Kupası''nın bu gribi kısa sürede bir pandemi haline getirebileceği tehlikesinden bahsediliyor.

Yeni yıla dair hayallerimizi sıralarken bu sene için pek de büyük hedefler koymamıştık kendimize! Üç senedir peşimizi bırakmayan koronavirüs yeni varyantlarıyla hayatı bize zehir etmeyi sürdürürken küresel ısınmanın sonuçları ve doğa ananın her geçen gün bizlere verdiği mesajların daha da sertleşmesiyle birlikte insanlar yemek kriziyle karşı karşıya kalacakları günü beklemeye başladı.

Tüm dünyanın dertlerine ek ekonomik olarak da pek keyifli olmayan yılları geride bırakıp 2023''e başlarken en azından biraz daha sakin bir başlangıç yapmayı umduk insanlık olarak. Çünkü buna ihtiyacımız vardı. Ama olmadı! Yeni yıla da onlarca muhtemel sorunu taşıyoruz şimdiden…

Dünyanın giderek küçülmesiyle birlikte her türlü krizin etkisini ister istemez yaşar olduk. 3. Dünya Savaşı''nı hangi ülke liderinin başlatacağı korkusu, sağlık sorunlarını bile unutturacak seviyeye getirdi bizleri.

Yanımızdan akıp giden protestolar, kitlelerin hayatını ilgilendiren kararlar alan insanların yaptıkları açıklamaların içlerinin ne kadar da boş olduğunu görmemize rağmen değiştirmek adına kılımızı bile kıpırdatmıyoruz. Yediğimiz yemeğin içtiğimiz suyun yok olacağını söyleyen onlarca habere rağmen kılımızı bile kıpırdatmadan öylece bakıyoruz.

Konusunda uzman isimler sonumuzun hızla gelmekte olduğunu bas bas bağırmasına rağmen üç maymunu oynamakta ısrar ediyoruz. Belki yanımızdan geçip gider diye düşünüyoruz belki de televizyon kumandamızla kapattığımız ya da kanalı değiştirebildiğimiz için yaşananlar sanki bir film karesiymiş gibi davranıyoruz.

Oysa dünyanın bir yerinde ormanlar yok edilirken başka bir yerinde açlıktan her gün yüzlerce yaşam son buluyor. Bir başka ülkede uzak menzilli füzeler denenirken hemen yanı başımızdaki coğrafyalarda insanlar sokaklarda eylem yapmakta.

Bilim insanlarının bahsettiği felaketlerin bazıları gerçekten de çok çok sonraları yaşanacak olabilir ama bu yaşanacak olması gerçeğini değiştirmiyor.

Çevresel felaketler için de sonuçlarının yüzlerce yıl sonra görüleceği söyleniyordu ancak ülke olarak her sene biraz daha çölleşiyoruz. Bu yaşananları umursamadan yaşamaya devam edersek önümüzdeki yılların da heye''can'' ve umutla dolu olmayacağını tahmin edebiliyorum.