SMA hastası bir kız için toplanan paraların bulunduğu kumbarayı çalan hırsızın haberini okudunuz mu? İnsanın canını fena halde sıkan hırsızlık haberlerine fazlaca denk gelmek zaten yeterince üzüntü vericiyken bir de minicik bir cana hayat vermek için çırpınan insanların emeklerinin çalınması bambaşka duygular hissettiriyor.

Hırsızlık olaylarının artması, bir günde yüzlerce olayın yaşanması bunları normalleştiriyor mu gözümüzde, yoksa yüzlerce olduğunda artık dikkatimizi mi çekmiyor bilinmez ama konu hayatların, emeklerin çalınması olunca iş çirkinleşiyor.

Hassasiyetlerimizin fazlaca olduğu konuların başında sağlık amaçlı yapılan hayır işlerinin başkaları tarafından zarara uğratılması geliyor hiç şüphesiz...

Zaten tedavi için ulaşılması gereken imkânsız bir miktarı toplamaya çalışırken bir de bu emeklerin çalınması kelimenin tam anlamıyla insanı perişan ediyor.

Öylesine büyük bir umutsuzluğa düşüyoruz ki o zaman kafamızı kaldırıp önümüze bakacak enerjiyi bile bulamıyoruz kendimizde, çünkü insan hayal kurabildiği sürece vardır, hedefleri doğrultusunda ilerleyebildiği sürece mutludur.

Siz onların elinden şu ya da bu şekilde hayallerini çaldığınızda geriye sadece hüzün ve bıkkınlık kalır...

Hırsızlar çoğaldı ve gündelik hayatımızı zorlaştırmaya devam ediyorlar. Akrabaların bile birbirlerini soydukları bir dönemi yaşıyoruz.

Kendimizin bu tarz haberlerden birinin tarafı olmamasını ümit ederek izliyoruz yaşananları... Şüphesiz en ağır cezayı almalarını istiyoruz ancak bu da pek mümkün olmuyor çoğu zaman!

Olay yerine gelen polis memurlarıyla birlikte tutanak tutuluyor ve sonrası ne yazık ki çoğu zaman hüsran oluyor.

Hırsızlıklar çığ gibi artmaya devam ederken oturup izlemek yerine, hayalleri çalmaya yeltenecek kadar ahlaksızlaşan hırsızları bulup nedenlerin temeline inmemiz gerekiyor.

Çözümler her zaman sorunlar yaşandıktan sonra aranmamalı, biraz öncesine bakarsak eğer biraz da olsa hayallerimizi kurtarabiliriz hırsızların elinden...