Mevsim geçişlerinde vücudumuz ve dolayısıyla sağlığımız daha kırılgan olduğu için özellikle hava durumuna dair bilgilendirmelere çok daha fazla ilgi gösteriyoruz. Doğal olarak ertesi gün atacağımız adımı bilmek adına yarının hava durumunu elimizdeki telefonlardan ya da meteorolojinin internet sitesinden öğrenmeye çalışıyoruz.

Ne çeşit kıyafetler giymemiz gerektiğini, yanımıza neler almamızı söyleyen birilerinin olması bizleri içten içe rahatlatıyor. Havadan sudan diye basite indirgediğimiz konuların hayatımızda ne kadar önemli olduğunu böylesi şeyler daha çok hatırlatıyor bize...

Attığımız her adımda özgür olmak istiyor ve bu özgürlüğümüzü de sonuna kadar kullanmak adına kimi zaman sesimizi gür bir şekilde çıkarıyoruz. Ama gelin görün ki gündelik hayatta attığımız pek çok adımı ya birilerine soruyor ya da daha çok bilen birilerinden kopyalıyoruz. Bile isteye yaptığımız zaman öğrenme süreci oluyor ancak bunu birileri bizlere zorla anlatmaya çalıştığında hayatımızın en sıkıcı anlarını yaşıyoruz.

İşte insan olarak böylesine garip ve anlaması güç bir canlıyız! Bir yandan herkesin ve her şeyin bizlere biat etmesini beklerken bir yandan da en önemsiz kararları bile tek başına almaktan aciz olduğumuz anlar oluyor.

Teslimiyetin huzurunu yaşamak istiyor bazı insanlar, kararların ve sorumlulukların başkası tarafından alındığı bir sonraki adımın nereye çıktığını bildiğimiz konforlu ve güvenli bir hayat istiyoruz. Tabii kağıt üzerinde bizlere konfor sunan bu hayat aslında özgürlüğümüzü başkalarına teslim ettiğimiz bir yaşamı getiriyor bizlere.

Elimizdeki cep telefonu görünümlü bilgisayarlara danışıyoruz çoğu zaman... Bizlere yolumuzu gösteriyor, ne yememiz gerektiğini söylüyor, sosyal medya uygulamaları üzerinden özenmemiz gereken yaşamları sunuyor önümüze. Güncel sohbet platformları üzerinden ne düşünmemiz ve ne konuşmamız gerektiğini bile söylüyor.

Her şey böylesine kolay olunca da havadan sudan sohbetlere dönüyor yaşama savaşı.

Her şeyin önceden planlandığı, ulaşabileceğin hedeflerin bile çizildiği bir dünya! Gündemin belli kişiler tarafından belirlendiği, dünya savaşı senaryolarını konuşmanın son derece sıradan göründüğü bir gerçeklik.

Hayatın günden güne keyifsizleşmesinin altında işte tüm bu gelişmeler yatıyor. Bizlere hayatı kolaylaştırmak adına yanımıza sokulan kişiler, fikirler ve teknolojiler tüm yaşam savaşımızı basitleştirerek çevremizde bir konfor alanı oluşturuyor ve her adımı bir yerlerden duymamız gerektiğine dair algı oluşturuyor beynimizde.

Birilerinin fikrini almadan karar veremeyen canlılar olup çıktık. İzlediğimiz ve okuduğumuz her şeyde dünyayı değiştirebilme gücüne sahip olduğumuz fikrini bünyemize alırken, öğlen ne yiyeceğimize bile yemek sitelerinin sanal asistanlarının karar verdiği bir zamandan geçiyoruz.

Bundan 100 yıl önce dünyanın seyrini değiştirebilecek önemde konular, şimdilerde öğle yemeklerinde yaptığımız havadan sudan sohbetlerin arasında kaybolup gidiyor.