Ülke olarak uzun bir süredir zamlar dışında pek de fazla bir şey konuşamaz olduk. Hani kolay da değil neredeyse gün aşırı bir şekilde gelen akaryakıt zamları pek çok kesimi derinden sarsıyor.

Hani şehirdeki araç sahipleri toplu taşıma alternatifine yönelerek belki hava kalitesi açısından faydalı bir adım atabilir ancak tarla sürmek için yakıt alamayacak köylünün üretimi düştüğünde ortaya çıkacak zararın pek de telafisi yok gibi...

Küçücük hayatlar yaşarken büyük hayaller kurmanın ne kadar zorlaştığına tanıklık ediyoruz. Kanatları koparılmış bir kuşun uçma hayallerinin elinden alınması gibi pahalı hayatımıza anlam katmaya çalışıyoruz.

Okul en pahalısı, hastane en pahalısı, akaryakıt en pahalısı, elektrik, doğal gaz en pahalısı... derken o çok değerli hayatımızın yitip gittiğini görüyoruz.

İğneden ipliğe her şeyin fiyatının ikiye üçe hatta dörde beşe katlandığı bir süreçten geçiyoruz.

Hayatımıza dokunan pek çok başlıkta hesap kitap yapmayı bıraktık…

Plan adı altında yapılan tek şey ertesi güne kaç ekmek alacağımıza dair endişelerden oluşuyor…

Hayat bu kadar pahalı bir hale gelmişken buna kalitenin eşlik etmesini bekliyor ancak bunu da göremiyoruz.

En pahalı ikinci el arabalar arasından en az hasarlısına heves edip onu da almak için çekeceğimiz kredi miktarının çokluğuna hayıflanıyoruz.

Sanat aktiviteleri hayatımızdan birer birer çıktı. Belediyelerin düzenledikleri etkinliklere izin verilirse sanat denilen olguyu hayatımıza ucundan kıyısından sokabiliyoruz.

En pahalısını almaya öylesine alışmışız ki fiyat artışıyla birlikte kalitenin ve aldığın hizmetten duyduğun memnuniyetin artması gerektiğini unutup gitmişiz.

Bir şeyler yapmaya çalıştığımızı düşünüyoruz, belki sesimizi de çıkarıyoruz ama zengin yaşamak için yapılan hırsızlıkları televizyon ekranlarında görünce ne kadar ileriye gidebileceğimize dair vicdanımızla baş başa kalıyoruz.

Hayatımızın en temel ihtiyaçlarını bile en pahalısından karşılamak zorunda kalışımız artık gündelik hayatta nefes almamızı bile zorlaştırıyor.

Karar verirken iki kere düşündüğümüz dönemler geride kaldı artık onlarca kez düşünmeden alışverişe bile çıkmıyoruz.

En pahalısını tüketiyor ama alabildiğine ucuz yaşıyoruz!