Ülke olarak uzun bir süredir zamlar dışında pek de fazla bir şey konuşamaz olduk. Hani kolay da değil neredeyse gün aşırı bir şekilde gelen akaryakıt zamları pek çok kesimi derinden sarstı. Hani şehirdeki araç sahipleri toplu taşıma alternatifine yönelerek belki hava kalitesi açısından faydalı bir adım atabilir ancak tarla sürmek için yakıt alamayacak köylünün üretimi düştüğünde ortaya çıkacak zararın pek de telafisi yok gibi...

Gökyüzüne bakıp gezegen dizilimine göre konuşanların fısıldadıkları ''önümüzdeki aylarda paranız olsa da satın alacak yiyecek bulamayacaksınız'' kehanetleri adım adım gerçek olmaya doğru ilerliyor.

Zaten savaş hali yüzünden karnımızı doyurmak için yurtdışından aldığımız temel gıda maddelerinin sevkiyatı zora girdi bir de üzerine akaryakıt zamları yüzünden sürülemeyen tarlalar ve ekilemeyen ekinler eklenince seyreyleyin sefaleti...

Başlık ''en pahalısı'' olunca insan şöyle bir yükseliyor ''kalite arttı'' düşüncesiyle... Lakin buradaki pahalılığın herhangi bir şeyi olumlu anlamda yükselttiğine tanıklık etmeniz pek mümkün değil!

İğneden ipliğe her şeyin fiyatının ikiye üçe hatta dörde beşe katlandığı bir süreçten geçiyoruz. Çevresel faktörlere bakıp bazılarına ''eee savaş hali ne bekliyordun ki'' diyoruz.

Sonra, sosyal medyadaki paylaşımlarda Kiev''deki internet hızı paylaşımlarına denk geliyoruz. Ve ne kadar ilginçtir ki -yeniden hatırlatalım ''savaş halindeki'' bir ülkenin internet hızı bizden fazla...

En pahalısını almaya öylesine alışmışız ki fiyat artışıyla birlikte kalitenin ve aldığın hizmetten duyduğun memnuniyetin artması gerektiğini unutup gitmişiz.

Dünya dönmeye devam ediyor ve insanların acıları gecenin karanlığında kaybolup gidiyor... Canlı yayından takip edilen savaş hali bir süre sonra duygularımızın körelmesine yol açıyor. En pahalı televizyonlarımızın karşısına geçip bir ülkenin şehir meydanına atılan bombaların yarattığı tahribatı 4K izliyoruz.

Okul en pahalısı, hastane en pahalısı, akaryakıt en pahalısı, elektrik, doğal gaz en pahalısı...

Yok canım nasıl en pahalısı olabilir ki! Başka ülkelerin rakamlarıyla konuşalım ''aslında en ucuzları'' bizde...

Hakkını vermek lazım, ne zaman lokale ne zaman globale bakacağımızı iyi biliyoruz! İşine geldiği gibi yaşayan bir toplumun ''en pahalısı''nı kullanmaktan mutlu olması lazım...

Bize de bu yakışır sanki!