İnsanların dikkatini çekmek ve yapılan yanlışı işaret ederek bu konuda ortak kamuoyu oluşturmak adına gayret gösteren aktivist gruplar kimi zaman yaptıkları eylemlerle baltayı taşa vuruyorlar.

Bunun son örneğini iki iklim aktivistinin ''Sadece petrolü durdurun'' protestoları çerçevesinde yaptıkları eylemde gördük. 21 yaşındaki iki genç Londra''da sergilenen Vincent Van Gogh''un ''Ayçiçekleri'' tablosunun üzerine yanlarında getirdikleri domates çorbasını fırlattı. İşte ne olduysa bu görüntülerin dünyaya yayılmasının ardından oldu.

Amacını aşan her eylemde olduğu gibi dünya sanat tarihinin önemli miraslarından birinin böylesi bir acımasızlık içerisinde protestoya dahil edilmesi geniş kitleler tarafından eleştirildi.

21 yaşındaki aktivistlerden birisi olan Phoene Plummer''ın "Daha değerli olan nedir? Sanat mı yoksa hayat mı?" sözleri bile yaptıkları yanlışı mantıklı bir çizgiye oturtmaya yetmedi. Çünkü bu gençler sanatın hayatı şekillendiren ve ona yön veren araçlardan biri olduğunu bilmiyordu. Sanat ve hayatın kol kola giden bir ikili olduğunu bilmeyince de sadece dikkat çekmek adına böylesine önemli bir sanat eserine saldırmaktan geri durmadılar.

Aslında amaçlarına ulaştıklarını ve dünya çapında ses getirdiklerini söyleyebiliriz. Ancak bunu yaparken şimdiye kadar insanların sempatisiyle karşılanan bu tarz iklim protestolarının bundan sonra o kadar kolay kabullenmeyeceği bir döneme soktular.

Amaçlanan daha güzel, doğal ve savaşlardan uzak dünyaya varırken bu yolculukta sanatı bir kenara atar onu domates çorbalarıyla kirletmeye kalkarsak varacağımız nokta mağara adamlığına dönüş olacaktır.

İnsanlığın hayata bakışının çeşitlendiği deyim yerindeyse kanatlarının çıkıp da dünyaya farklı bir noktadan bakmaya başladığı dönemler üretilen sanat eserlerinde çeşitliliğin olduğu dönemlerdir. Hatta bazı eserler vardır ki bunları her ne şartta olursa olsun kirletmemeli ve gelecek kuşaklara sağlam bir şekilde aktarılmasını sağlamalıyız.

Bir yandan dijital sanat eserleri üretmeye çalışırken yüzlerce yıl öncesinden kalan heykelleri kirleterek, tabloların üzerine domates çorbaları atarak sağlıklı ve huzurlu bir geleceğe varma hayallerini kuramayız.

Hiç şüphe yok ki yapılan bu protesto, bir süre daha eleştirilmeye devam edecek ve tablonun üzerinde cam olduğu ve bu saldırıdan kurtulduğu için unutulacak. Ancak ne olursa olsun sözde dünyayı daha güzel bir yer haline getirmek için dünyanın sahip olduğu değerleri ayaklar altına almak kabul edilebilir bir şey değil.

Dünya ancak elimizdeki güzel ve kaliteli değerlerin üzerlerine yenilerini eklediğimizde daha kaliteli bir yer olacaktır. Yoksa var olan sanat eserlerinin üzerine elimize geçen her şeyi fırlattığımız sürece yaşayacağımız yegane hayat nefes almaktan ibaret olacaktır.