Geleceğin mimarı olacak çocuklara hak ettikleri değeri veren yegâne ülkenin vatandaşı olmak gerçekten büyük bir onur. Son derece coşkulu bir şekilde kutladığımız 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı''nın zaman içerisinde ne yazık ki pek çok alanda olduğu gibi yeterince coşkulu bir şekilde kutlanamadığına tanıklık ediyoruz.

Devlet kanalı TRT''nin yaptığı şölen tadındaki kutlamaların zamanla sönüp gidişine tanıklık ettik, hatta bir dönem alternatif kutlama arayışlarına girildiği karanlık bir dönemimiz de oldu! Dünya çocuklarının ülkemize gelip buradaki Türk çocukların aileleriyle birlikte vakit geçirdiği yarına dair barışın ve dostluğun temellerinin atıldığı o güzel etkinlikler gerek pandemi nedeniyle ve gerek de artık dünyanın eskisi kadar iyi bir yer olmaması nedeniyle yapılmıyor.

Bir yerlerde devam ediyorsa da pek konuşulmuyor!

Okullarda çocuklara balon şişirtmek ve sınıfın camlarına bayrak yapıştırmaya kadar inen bir ''Bayram''dan bahseder olduk. Oysa bu günün ne ifade ettiğini bilen çocuklar yetiştirmeye çalışmalıydık, yıllar içerisinde ''Adam olacak çocuk''lara daha fazla yatırım yapmalıydık. Sadece seçilmişlerin koltuklarına birkaç dakikalığına oturtarak böylesine özel bir günü geçiştiremeyiz.

Böylesine önemli bir günü, çocukların sadece birkaç dakikalığına koltukta oturma görüntülerine indirgememeliyiz....

Büyük bir hızla çocukların çocukluklarını doyasıya yaşayamadığı zamanlara ilerliyoruz, onları yetişkin kopyaları olarak yetiştiriyor ve hayal güçlerini ellerinden alarak minicik bedenlerine büyük sorumluluklar yüklüyoruz. Doyasıya eğlenmesine ve öğrenmesine fırsat vermeden sınavlara sokuyor ve geleceğini şekillendirmesini istiyoruz.  Her geçen seneyle birlikte 23 Nisan''ı ''Bayram'' tadında yaşamaktan uzaklaşıyoruz.

Değerlerimizin ve kazanımlarımızın altını böylesine hızlı bir şekilde boşaltırken gördük ki huzuru yurt dışında yaşamakta bulan bir nesil yetişmiş! Dünya üzerinde çocukları ve gençleri için özel günler atfedilen yegâne ülkenin fertleri olarak yıllar içerisinde bu hale geleceğimiz söylense hiç kimse inanmazdı.

Dünyayı gezdiği programında çocuklar için özel bir bölüm ayıran Barış Manço''dan, taraf tutarak birbirine hakaret etmeyi marifet sayan sanatçıların cirit attığı bir topluma hangi ara evrildik merak ediyorum.

Yaşanan tahribatı en aza indirmek adına önümüzdeki 23 Nisan''ları gerçekten de bayram tadında yaşamamız gerekiyor. Çocukları mutlu görmek için onların ilgi ve ihtiyaçlarına kulak kabartmamız gerekiyor.

23 Nisan''ı oyuncak satmak için bir fırsat olarak görmekten ziyade yeni nesli inşa edecek beyinlerin temellerinin atıldığı bir bayram olarak kutlamaya bir an önce başlamamız gerekiyor. Özel günlerin anlamlarına yoğunlaşarak onları gerçekten de amacına uygun bir şekilde kutlamaya başlamamız gerekiyor. Aksi halde geleceğimizi kuran çocuklarımızla olan bağımız her yıl biraz daha zayıflayacak ve yarınlarımızı bugünden kaybetmiş olacağız.