Hayatımız boyunca onlarca, yüzlerce belki binlerce seçim yapma şansı çıkıyor karşımıza en azından bazılarında hafızamızın bize neler dediğine kulak asıp onu dinlemek gerek. Çünkü kendi bedeninize ancak yine kendiniz hükmedersiniz...
En azından bu seçimlerinden birkaçında doğruyu işaret etmek, geleceğinizi daha iyi bir noktaya getirmenizi sağlar! En özel ve güzel anları biriktirdiğimiz hafızamız hiç ummadığımız bir zamanda belki başımız dara düştüğü bir anda derinliklerinde sakladığı güzel bir anıyı bize hatırlatarak mutlu olmamızı sağlar. Hafızamız yaşadığımız güzel anların birikimleriyle renklenir...
Vücudumuz nasıl ki mikroplara karşı bağışıklık kazanmamız adına onlarla yaşadığı deneyimi unutmayarak bir sonraki sefere daha güçlü ve dirençli olmamızı sağlıyorsa, beynimiz de yaşanılan bu kötü anları biriktirerek bir nevi hayata karşı, hayatın karşımıza çıkardığı zorluklara karşı yıkılmadan ilerlememiz için bizlere seçenek sunuyor.
Damlaya damlaya gölleşen hafızamızın güzel anılarla dolu olmasını istesek de ne yazık ki, kimi zaman hayat koşturmasında hiç de hatırlamak istemediğimiz durumlar çıkıyor karşımıza... Bu tarz kötü deneyimlerin, anıların arasında yer almasının sebebi bana kalırsa beynin bağışıklık mekanizmasının bu şekilde hayat bulması...
Hafızamız bizlere diyor ki daha önce yaptığın seçimin sonucu hiç de iyi olmamıştı. Vücudun yıpranmış, saçların dökülmüş, sinirlerin bozulmuş ve hatta uzun bir süre hastanede yatmıştın... İşte bu yüzden karşındaki seçenekler arasında şimdilik sonuçlarından emin olamadığımız diğer seçeneği denemelisin. Eğer yine aynı şeyi seçersen vücudun bu defa tercihinin sonucunu görecek kadar ayakta kalamayabilir!
Tercihlerimiz ve seçimlerimiz bu yüzden hafızamızda saklanmakta olan acıların bir araya gelmesiyle belirginleşir. Belki farklı coğrafyalarda mutlu deneyimler üzerinden yapılıyordur bu seçimler, sonuç olarak hayatınızda hangi anlar fazlaysa tercihler ve deneyimler de o anların üst üste eklenmesiyle şekilleniyor.
Gündelik hayatı acılardan geçilmeyen, sofrasında acıyı baş tacı eden, dizilerinde en büyük övgüyü kendisini salya sümük ağlatan yapımlara veren insanların bir arada yaşadığı bir coğrafyanın hafızası da şüphesiz acıların bütününden oluşur.
Neyse ki gençler bu ''acı döngü''yü kırmakta daha istekli görünüyor. Özgürlüklerin ne kadar önemli olduğunu hafızasına kazıyarak öğrenen yeni nesiller hayatta ne istediğini biliyor ve bunu dile getirmekten de çekinmiyor.
Belki de tam da bu yüzden geleceğimizi şekillendirecek yeni nesle dair çok yakışıksız eleştiriler yapılıyor.
Neyse ki elektronik marketlerde satılan hafızalar gibi beynimizde de belirli bir alan mevcut! Yani daha fazla acı biriktirmek artık kimsenin işine gelmiyor. Sokaklar, binalar, haneler acısını mimiklerine aksettirmiş insanlarla dolup taşıyor.
Yapmamız gereken, kısa süreli hafızamızı bir kenara bırakıp derinlerdeki birikmişlerin bizlere fısıldadığına kulak vermek… Bir daha benzer sıkıntılar yaşamamak adına…
