Yapmayı planladığınız bir işte mutlaka eğitim sahibi olunması gerektiğini düşünenlerdenim. Tabiî ki Türkiye'de engelli bireylerin eğitim süreçleri yavaş ve zor şartlarda götürülmeye çalışılıyor. Hem maddi olarak hem de erişe bilirlik sorunlarından dolayı maalesef ülkemizdeki engellilerin eğitim seviyesi istenilen noktada değil. Öte yandan engelli kişilerin veya yaşam sırasında sonradan geçirilen kazalardan ya da hastalıktan dolayı engelli olup protez ve ortez ihtiyacı doğmaktadır.

Türkiye'de ilk defa lisans seviyesinde Ortez ve Protez eğitimi veren İstanbul Medipol Üniversitesi, Kurucu Bölüm Başkanı Prof. Dr. Candan Algun öncülüğünde 2014-2015 eğitim öğretim yılından itibaren öğrencilerini almaya başladı. Bölüm 2017-2018 eğitim öğretim yılında ilk mezunlarını verdi. Lisansüstü programı ise 2017-2018 eğitim öğretim yılında başladı. Programda öngörülen tüm dersleri, uygulamaları ve stajları başarı ile tamamlayan ve toplam en az 240 AKTS kredisi almış olan öğrenciler diploma almaya hak kazanıyorlar. Mezun olan öğrenciler; Kamu kuruluşları ve özel sektör hastanelerinde, ortopedik ortez protez yapım ve uygulama yerlerinde, ayak sağlığı merkezinde ve üniversitelerde ön lisans, lisans ve lisansüstü eğitim kadrolarında akademik personel olarak görev alabilirler. 

Ülkemizde Protez Ortez mesleğine ve bilime katkı sağlayan 3 dernek bulunmaktadır. POLMEDER-Protez Ortez Lisans Mezunları Derneği, OPODER-Ortopedik Protez ve Ortezciler Derneği ve Türkiye Protez Ortez Bilim Derneği. Üniversite ve bu 3 dernek ''İnternational Society for Prosthetics and Orthotics' 'uluslararası bu birimin programında yol izlemekte. Bununla birlikte İstanbul Medipol Üniversitesi Ortez ve Protez Bölümü bünyesinde Protez ve Ortez ihtiyacı olan kişilere de özel hizmet vermek için Protez Ortez Merkezini (POMER) kurmuş. POMER engelli kişilerin ihtiyaçlarına bilimsel ve teknolojik hizmet sunmaktadır. Üniversitenin İstanbul Kavacık Güney kampüsün de yer alan bu bölümde 3 boyutlu ortez ölçümü, biyonik el uygulama eğitimleri, protez kurulumu, yürüyüş analizi, modelaj eğitimleri, protez soketi şekillendirme, atel uygulamaları, tabanlık yapımının yanı sıra tekerlekli sandalye kullanan engelli bireylerde daha sıklıkla skolyoz ve kifoz gibi deformelerinde ihtiyaç duyulan ortez uygulaması 3 boyutlu tarayıcı ile tasarlanarak kişiye özel olarak yapılmaktadır.

Aslında günümüz teknolojisin de 3 boyutlu yazıcılar ile neler yapıldığı ve ileride de nelerin yapılacağı zaten konuşulmakta ve görülmektedir. Bu sebepten dolayı okurlarımız arasında bu işe yönelmek isteyen ve aynı zamanda eğitimini de almak isteyen genç yaratıcı öğrenci arkadaşlarımız olabilir. İstanbul Medipol Üniversitesinden, kafalarındaki sorulara cevap alabilirler.

Ortez ve Protez bölüm başkanı olan değerli Doç.Dr. Esra Atılgan hanımefendi ve kıymetli çalışma arkadaşlarının konuk severliği ve ilgileri için bir engelli birey olarak çok teşekkür ediyorum. Sohbet sırasında ortak kalınan noktamızdan biri ise ülkemizde Protez ve Ortez konusunda dünyadaki gelişimlerin ve ihtiyaçların hızlı bir şekilde tespiti ile yerli ve milli (markalaşma) olarak ülkemizde protezlerin (diz eklemleri ve elektronik olanlar) imalatının yapılması ve sonrasında ilk önce ülkemizde yaşayan engellilerin ücretsiz ihtiyaçlarının karşılanması daha sonrasında ise dünya piyasasına satış yapılarak ülke bütçesine katkı sağlanması konusu da çok değer ve önem taşımaktadır. Umarım ülkemizde yaşayan ben ve benim gibi engelli olan bireyler pahalı olan protezleri eskidiğinde veya bozulduğunda değiştirememe ya da tamir yaptıramama düşüncesinin en kısa zamanda ortadan kalkması ve mağduriyetlerin giderilmesini devletten beklemekteyiz. Yerli ve milli olarak dediğimizde çıkacak olan yerli otomobil (TOGG) gibi olmasını da beklemiyoruz, motor başka bir firmadan, batarya diğer firmadan vb. olmasın. Acaba ülkemizde bulunan Sabancı, Koç, Vestel ve Baykar gibi kurumsal firma ve holding'ler, üniversitelerin katkısıyla ortak girişim ile engellilerin protezleri için neden çözüm üretmiyorlar? Buradan bu firmalara seslenmiş olalım, geleceğin değerlerinden birisi olan robotlaşma sistemlerinin alt yapısı engelli bireylerin uzuv eksikliğinin tamamlanmasından başlamıştır.