Yaklaşık 15 yıl veya daha öncesi bir Bakan, "Sakatın sporumu olur" diye bir cümle sarf etmişti. Şimdiler de ise tüm dünya tam da 19 Eylül Gaziler Gününde bizi sevince boğan ve 2. kez Dünya Şampiyonu olan Ampute Milli Takımımızı konuşuyor olsa gerek. Başta gazi futbolcularımızı kalpden tebrik eder, bu güzel sevinç ve gururu yaşattıkları için de onlar bizim baş tacımız oldular. Diğer tebrik edilmesi gerekli kişi de teknik hocamız Osman Çakmak ve heyetidir. Başarılarınız daim olsun inşallah. Biraz da bu başarının arkasında yatan etkeni göz ardı etmemek gerekli. Ülke sevgisi en başta gelmekte, sonrası çalışma ve olanak sağlanması. Acaba Türkiye'de engelli sporculara çalışma imkanı yeteri kadar veriliyor mu? Yeterli tesis var mı? Ya da tesise sporcular yapısal sorunlardan dolayı rahatlıkla ulaşabiliyor mu? Neden normal bir futbolcu milyar TL'ler alırken, engelli olan sporcular ancak geçinebiliyor? Acaba sonuçta hangisi daha fazla ödül alıyor. Olimpiyat ve paralimpik oyunları sonrasında normal sporcular mı yoksa paralimpik sporcular mı daha fazla madalya sahibi oldu?     

Türkiye'de yaşayan tüm engelli bireylerin her engel derecesine ve klasmanına göre sorunları farklı faklıdır. Bundan sonraki süreçte engelli insanların başarılarını, sorunlarını, ihtiyaç duydukları sistemsel çözümleri ve isteklerini bu bölümden paylaşmaya çalışacağım. İsimler saklı kalmak kaydı ile tarafıma her türlü sorunlarınızı yazabilirsiniz. Sağlıklı günler dilerim.

İçten dileklerimle