Türk toplumunda çocuklar arasında kız-erkek ayrımı günümüzde hâlâ bazı ailelerde göze çarpıyor. Bu olay kız ve erkek çocuklarının farklı olarak etkilemektedir. Her ikisinin psikolojik gelişimi açısından olumsuz etkiler yapmakta ve çocukların mutsuz olmalarına sebep olmaktadır. Ailede ilgi, sevgi ve imkânlar açısından kız - erkek ayrımı ailenin eğitim düzeyinin artmasıyla ortadan kalkma yoluna gitmektedir. Kız ve erkek çocuklarına farklı davranmak her halükârda eğitim düzeyi iyi olan ailelerde de çok nadir de olsa görülebilmektedir. Biz Türk toplumu olarak savaşçı bir toplum olarak biliniriz. Bu açıdan düşünülürse belki de o devirlerde erkekler savaşa gidecekleri için daha önem kazandılar. Ama artık günümüzde kadınların da erkeklerin yaptığı işi başarabiliyor. Bunu düşündüğümüzde de pek çok işte rahatlıkla çalışabiliyorlar. Özellikle kız çocukları babalarının işini, kurumunu veya fabrikasını üstlenip başarıyla yürütüyor ve geliştirebiliyor. Kız - erkek ayrımının psikolojik olarak olumsuz,adaletsiz.başarıyı engelleyici ve zedeleyici etkileri olduğundan bahsettik. Bu bir gerçek. Bu ayrım okul sistemimizde de var. Günümüzde bile pek çok okul, kız ve erkek okulu olarak ayrılmıştır. Bu iki ayrı cinsin birbirlerine yabancı, birbirlerini tanımadan, bilmeden yetişmelerine sebep olmaktadır. Çocuklar kız - erkek olarak birlikte okudukları takdirde doğal olarak paylaşma, kontrol, birbirini tanımaları mümkün olacaktır. Birlikte okurlarsa bu karşı cinsle olan ilk iletişimler, çocuklarımızın daha sonraki yaşamlarını da olumlu yönde etkileyecektir. Okulda kız - erkek birlikte okuyan çocukların yetişkin yaşlara geldiklerinde hayatta, özellikle de iş hayatında çok daha başarılı, kendilerine güvenen, ne yapacaklarını bilen yetişkinler olarak yetiştiklerini görebilmekteyiz. Özellikle kız okullarının önüne delikanlıların yığıldığını çoğumuz biliriz. Böyle ayrı okullarda okuyan çocukların cinsiyet ayrımını çok katı olarak algıladıklarını izleriz. Bu çocuğun yetişkinlik sürecinde kafasının karışmasına karşı cinsi ya ilahlaştırmasına ya da karşı çıkmasına ve onu yenmek için kendisini sürekli olarak yarışmak ve savaşmak zorunda hissetmesine sebep olmaktadır. Özellikle öğrencilerin ayrı ayrı okullarda okuduğu eğitim sisteminde başarı düzeyinin ve kalitenin daha düşük, iki cinsin de aynı okulda okuduğu eğitim sisteminde ise kalitenin ve başarının çok daha yüksek olduğu pek çok çalışmada gösterilmiştir. Bu durumun yanı sıra kız - erkek öğrenciler aynı okulda okuduklarında öğrencilerin karşılıklı olarak kendilerine, imajlarına, sağlıklarına, dış görünüşlerine, felsefelerine ve kültürlerine çok özel bir dikkat gösterdikleri bilinmektedir. Yine birlikte okudukları ortamlarda olgunlaşmaları, doğal sağlıklı ve uyumlu olarak gelişir. Ayrı ayrı okudukları okullarda ise cinsellik korkulan, ürkülen, bilinmeyen ve merak edilen bir tabu haline dönüştürülmektedir. Bu durum çocukların sağlıklı iletişim kurmalarını olumsuz yönde etkileyecektir. Sadece cinsellik değil çocuklar da birbirlerini ulaşılmaz olarak görerek birbirlerini ya yanlış tanıyacaklar ya da tam tanıyamayacaklarıdır.
Çocuğa sevgi göstermek önemlidir. Ama sevginin yanı sıra ona değer vermek, onu desteklemek, cesaretlendirmek, yerine göre kendi ayakları üzerinde durabilmesini sağlamak, kendi ödevlerini, kendi işlerini yapmasına olanak vermek gerekmektedir. Yukarda saydıklarımız kimlik gelişimi için çok önemli bir adımlardır. Biz erkek çocuklarımızı yetiştirirken onlardan cesur olmalarını ve kendilerine güvenmelerini isteriz. Bu tepki psikologlar tarafından kesinlikle onaylanmamakla beraber Türk toplumu ile birlikte pek çok gelişmekte olan toplumlarda da sık görülen bir tepkidir. Ama kız çocuklarını bu konuda kendine güvenen, sorunların üzerine giden, hakkını arayan bir insan olarak yetiştirmeyiz. Bu aksi bir ayırım kızların psikolojik gelişimlerine olumsuz etkiler yapacaktır.
Çin gibi, nüfus planlaması yüzünden sadece tek çocuk sahibi olmaya izin verilen ülkelerde, genel olarak erkek çocuk tercih edildiği için nüfus dengesi bozulabilir. Bu sağlıksız durumu ortadan kaldırabilmek için devlet çiftlerin çocuğun cinsiyetini öğrenmesini engellemektedir.
