Karne döneminde son yıllarda acı tablolarla karşılaşılmaktadır. Gazetelerde bu konu ile ilgili çarpıcı ve acı haberler çıkmaktadır. İntihar eden, okuldan kaçan ya da ailesi tarafından şiddete maruz kalan çocuklar ile ilgili haberler Türkiye'nin her yıl süregelen acı gerçeği haline gelmiştir. Eğitim altyapısının tam olmaması, ailelerin yeterli bilgiye sahip olmaması nedeniyle en çok zararı öğrenciler görmektedir. Okulun sevdirilmemesi nedeniyle zaten ailesinin zoruyla okumaya çalışan çocuk karnesini annesine veya babasına göstermekten öylesine korkar ki, bazen tehlikeli yollara başvurabilir. Bu yolda kötü niyetli kişilerce suiistimal edilir. Bu tehlikeli sonuçları yaşamamak için ailelerin aceleci olmaması gerekir. Şiddet ve ağır cezalandırma yolunu değil; işbirliği, anlayış, destek ve yardım, konuşma, anlamaya çalışma yolunu seçmelisiniz.
Kişilik farklılıkları
Bu dönemde okul aile iş birliği içinde olmalı ve gerektiği durumda psikologlardan destek alınması gerekmektedir. Psikologlar hem aileye hem de öğrenciye psikolojik destek vererek bu zorlu sürecin atlatılmasında yardımcı olabilir.
Her karne döneminde gazetelerde intihar etmiş olan pek çok çocukla ilgili haberleri okuruz. Bu acı sonuç için önlem almayan anne babalar sonradan çok fazla dövünür, üzülür ve acı çekerler. İş işten geçtikten sonra yapılabilecek pek bir şey yoktur. İnsanlar nasıl esmer, sarışın olabileceği gibi psikolojik olarak da daha duyarlı, hassas, çabuk etkilenenler vardır. Bunlar kişilik farklılıklarıdır. Yetişkin bir insanın intiharı bizleri çok fazla üzer. Ama bir çocuğun intihar etmiş olması daha acıdır. Sevgili anne babalar karnesindeki kırık notlarını babasına veya ailesine nasıl göstereceğinden korkan pek çok çocuk vardır. Lütfen çocuklarınıza karnede kırık not olmasının hayatlarının sonu olmadığını anlatın. Çocuklarınızın kendine güveni kırık notlardan daha önemlidir. Bu notu sene sonunda düzeltebilir. Ama hayatını kaybeden bir çocuğu bir daha geri getiremeyiz. Eğer bir zorluk varsa sertleşmeden, katı disiplin kurallarıyla çocuğun üzerinde baskı kurmadan bir psikologla görüşün. Bir psikologla görüşmek, bilgi almak ayıp değildir. Böyle bir bilgi almış olmanız sizin bir şey bilmediğiniz anlamına gelmez. Herkes kendi konusunu veya mesleğini iyi bilir. Siz de mühendis veya muhasebeci olarak mesleğinizi çok iyi bilirsiniz. Ama çocuk psikolojisi konusunda yetişmiş bir uzmandan bu alanda bilgi ve yardım almaktan lütfen çekinmeyin. Çocuklarımız her güzel şeye layıktırlar. Onlar için ne verirsek karşılığını mutlaka alırız. BİTTİ
