Sevgili okuyucularım, kıskançlık sağlıklı, doğal bir duygudur. Bu konuyu da üç bölüm halinde sizlere anlatmak istiyorum. Kardeşlere kardeşini kıskanmamalısın demek insanın doğasına aykırı bir şey yapmasını istemek anlamına gelir.
Çocuğunuzun mutlaka kardeşi olması gerekmiyor. Kardeşsiz çocuk sağlıklı yetişemez fikri yanlıştır. Uzmanlar uzu süreli araştırmalar sonucunda kardeşi olmayan çocukların mutlu ve başarılı olduklarını görmüşlerdir. Hatta tek çocuk olarak yetişen çocukların daha girişimci olduklarını görmüşlerdir.
Kıskançlığı rekabete, imrenmeye ve daha iyisini yapabilirime dönüştürmek mümkündür.
İşbirliği yapmak, paylaşmak, hoşgörü göstermek, vermek ve almak öğrenilebilir davranışlardır. Bu davranışları aile içinde görerek öğreniriz.
Din kitaplarında iki kardeş olan Habil ile Kabil'in hikayesi anlatılır. Eski uygarlıklarda, tarihte kardeş kıskançlığını okuruz. Pek çok romanda, filmde kardeş kıskançlığı işlenmiştir. Klasik edebiyatta kardeş kıskançlığının işlendiği bilinen pek çok eser vardır. O halde kıskançlık, çocuklar arasında hep yaşanan ve yaşanmaya devam edecek bir durum. Peki bu durumda neler yapmalı, çocuklarınıza nasıl davranmalısınız.
Çocuğa kıskanmamalısın derseniz, doğasına aykırı hareket etmesini istemiş olursunuz.
Kıskançlık doğal ve sağlıklı bir duygudur. Kardeşler arasında da sıkça gözlenmektedir. Kardeşlerin aralarındaki kıskançlığın sağlıklı bir iletişime dönüştürülmesi mümkündür. Kardeşler arasında işbirliği yapmak, paylaşmak, hoşgörü göstermek, vermek ve almak öğrenilebilir davranışlardır. Bu davranışları aile içinde görerek öğreniriz. Ailenin kardeşlere tutumu, kıskançlığı belirlemektedir. Aileler bazen farkına varmadan çocuklarını bölüşürler. Bu benim çocuğum bu da seninkisi diye ayırabilirler. Burada söylemek istedikleri belki de bu çocuk sana benziyor bu da bana benziyor şeklinde olmaktadır. Buradaki benzerlik kişilik, huy benzerliğidir. Ben bana benzeyeni korurum, kollarım, daha fazla severim çünkü ben kendimi onda görürüm. İnsanın kendisine kızması çok da kolay değildir.
Kardeşlere bazen eşit davranmak doğru bir hareket olabilir. Bazen de kardeşlerden bir tanesine daha fazla zaman ayırmak gerekebilir. Özellikle hiperaktif özellikler taşıyan çocuklara daha fazla zaman ayırmak onlarla ilgilenmek gerekebilir. Bu durumu diğer kardeşe izah etmek gerekli olacaktır. Hiperaktif özellikler taşıyan kardeş hem haksızlık olmasını istemez hem de daha fazla ilgi, destek, yakınlık bekler ve ister. Böyle özellikleri olan çocuğa zaten ilgi göstermek gerekecektir. Çünkü ilgisinin ve dikkatinin çabuk kaybolması, kazalara açık olması, çabuk sıkılması gibi durumlardan dolayı ilgi ona doğru gidecektir.
