Süleyman Demirel'in yıllarca koruma müdürlüğünü yapan Şükrü Çukurlu anlatıyor: "Ben iddia ediyorum, benim evimdeki eşyalar onun evindekinden daha lükstü.  Evinde öyle hizmetçisi, aşçısı yoktu. Kürt Ahmet derdik, sadece o vardı...

O da gerektiğinde Beyefendi'ye, hanımefendiye kafa tutardı. Hem evi temizler, hem yemek yapardı...

Yaşantısı, normal orta derece bir memurun yaşantısından farklı değildi. Anadolu'nun kültürü nedir, Demirel'in evidir; Demirel'in evi nedir, Anadolu'nun yaşantısıdır, olay budur...

Beyefendiye derviş sadakatiyle hizmet ettim. Bilgisayar gibiydi, hafızası çok güçlüydü. Kendisinin başka bir hobisi, alışkanlığı, lüksü yoktu, sırf çalışmak...

Dünyada ne kadar kitap çıktı, belki yazarından önce Demirel'e gelirdi... Gece 1-2'lere kadar okurdu...

Tek hobisi çalışmaktı, başka bir keyfi, zevki yoktu...

'Hiç yorulmuyor, usanmıyor musunuz' diye sorulduğunda, 'Ben yorulduğum, usandığım zaman iş değiştiririm' derdi...

Bir de kızmazdı... 'Kızdığınız zaman dengenizi kaybedersiniz, sonra da kavga edersiniz' derdi... Bir başka sözü daha vardı, 'Barışmayı bilmeyen kavga etmemeli' derdi..."

Şimdi de yıllarca Demirel'in en yakınında görev yapan Nejat Şafak Vural'ın şu görüşünü aktarayım;

"Konuştuğum birçok kişi, 'Demirel olsaydı, bunları 6 ayda devirirdi.' diyor... 9. Cumhurbaşkanımız Süleyman Demirel yok; ya yeni Demirel'i bulacaksınız ya da Demirel'in bunların benzerlerini nasıl devirdiğine bakacaksınız diyorum. Deviren kadronun bir kenarında vardım, çok şükür."

Birinci bölüm "Milletin iktidarı" olduğunu iddia edip Saray'da sefa sürenlere…

İkinci bölüm ise, muhalefete küpe olsun…