Empati, farkındalık ve akıl bunlar bizi diğer canlılardan ayıran temel özellikler. Var olduğumuz günden bu yana sürekli olarak bu özelliklerimizi kullanarak varlığımızı sürdürdük. Bu özellikler sayesinde daha uzun, daha konforlu ve sağlıklı hayatlar yaşayabiliyoruz. Aklımız ve farkındalığımız sayesinde her türlü zorlu şarta adapte olabiliyoruz. Ancak yine aynı aklımızı kullanarak diğer insanların hakları ve özgürlüklerini hiçe sayarak sorun çıkarıp can kayıplarına neden olabilecek olaylar meydana getirebiliyoruz. Bizi farklı kılan bu özelliğimizi geliştirmek medeniyetimizi ilerletmek için kendimizi sürekli olarak eğitiriz. Binlerce yıldır en ilkel durumundan bugünkü modern haline kadar sürekli olarak eğitim gördük. Araştırma ve gözlemler sonucu elde edilen bilgileri başkasına aktardık o da kendi aklını kullanarak o bilgiyi geliştirmeye çalıştı. Sürekli merak ederek, gözlemleyerek, keşfederek elde ettiğimiz bilgileri bir sonraki nesillere aktardık ve en sonunda bunu kurumsallaştırdık. Okullar, üniversiteler kurduk. Kendini ilim ve bilime adamış eğitimciler yetişti zamanla. Bunlar yeni parlak zihinlere yol gösterdi. Bu zihinler kendisine sunulan hazır bilgiyi özümseyip yeniyi daha iyiyi aramak için daha çok düşündü daha çok denedi. Her geçen gün bu bilgi aktarımı hızlandı. El yazması kitaplardan, seri basım kitaplara şimdi de internete sahibiz. İstediğimiz bir bilgiye ulaşma hızımız bundan 20 sene öncesine kıyasla bile inanılmaz farklı. Ansiklopedi sayfalarını karıştırarak bilgiye ulaşmaya çalışan nesillerden elindeki telefona seslenerek bilgiye ulaşan nesillere geldik.
Toplumun ve insanlığın gelişiminde çok önemli yeri olan eğitim ve okulların son dönemde ülkemizde geldiği durum maalesef iç karartıcı durumda. Kendi eğitim hayatımda da olan sürekli bir sistem değişikliği mevcut ülkemizde. 4+4+4 sistemine geçiş sonrası liseye ve üniversiteye geçiş sınavlarının formatı sürekli olarak değişti. Bu değişim zaten kendini eğitime zor odaklamış birçok öğrencinin aklını karıştırdı. Avrupa ülkelerinin gerisinde bir müfredata sahip olmamız ve bunun sürekli olarak kendi düşünce biçimini dikte etmeye çalışan insanlar tarafından değiştirilmesi ülkemizdeki gençlerin gelişimini olumsuz etkileyen faktörlerden biri. Eğitimdeki bir diğer olumsuz faktör ise uzaktan eğitim. Koronavirüs pandemisi yaklaşık 1,5 yıl boyunca yaşamımızı kökünden değiştirdi. Bu değişimden en çok etkilenen dallardan biri de kuşkusuz eğitim oldu. Zaten kör topal ilerleyen sitemimiz pandemi nedeniyle okulların kapanmasıyla iyice Arapsaçına döndü. Uzaktan eğitim sistemi ile sürdürülmeye çalışılan dönemde çoğu öğrenci büyük motivasyon kaybı yaşadı. Bilgisayarı ve internet bağlantısı olmayan binlerce öğrenci bu süreçte büyük sıkıntılar çekti ve arkadaşlarından geride kaldı. Motivasyonu düşük öğrenciler de bilgisayar başında dersleri açıp ilgi göstermeyerek farklı aktivitelerde bulundu. Sınavlarda da aynı durum yaşandı. Online sınavlarda ister istemez öğrenci gurupları birbirleri arasında kolaylıkla kopya alışverişi yaptı. Ders içeriklerinin yer aldığı PDF dosyalarından istedikleri gibi soruların cevaplarını elde edebildiler. Bu süreçte özellikle son senelerinde olan üniversite öğrencileri için çok kolay ama verimsiz bir eğitim senesi oldu. Ek olarak Kahramanmaraş merkezli depremler sonucu 11 ilde eğitim uzun bir süre aksadı. Yeni yeni okula gitmeye başlayan çocukların çok özenle psikolojik ve müfredat olarak desteklenmesi gerekiyor.
Eğitim bizim gibi yetişmiş insan eksiği çok ve cehalet oranı yüksek olan toplumlar için hassas bir konu. En kısa sürede net ve etkili bir revizyona gidilmeli eğitim konusunda. Çünkü var olan sorunların hepsinin temelinde eğitimdeki aksaklıklar yer alıyor.
