İnsanların yaşamlarında öz güven çok önemlidir. Her insan yetişme çağlarında aranan, istenilen, planlanmış ve beklenilen bir çocuk olarak dünyaya gelmeyi ister. Çocuklar dönemini arzulanan bir bebek olarak geçirmiş olan bireylerde kendine güven daha kolay oluşacaktır. Bu çocuk yetişkin yaşlara geldiğinde ise kendine güvenli olacağı için ev ve iş ortamında başarılı olacaktır. Başarılı olmanın ilk şartı  kişinin medeni cesaretinin olmasıdır. Medeni cesareti olan kişi girişim yapar ve sorumluluk alır. Sorumluluk almaktan mutludur. Gereksiz korkuları yoktur. Sorumluluk alırken kontrollerini koyar. Sınırlarını çizer. Gereksiz ve kaldıramayacağı kadar yük almaz.

Koşulsuz ilişki

Özgüvenin ilk temeli bebekle annenin koşulsuz ilişkisiyle başlar. Bebeğin ilk yıllarında annesini emerken farkına vardığı temel güven duygusudur. Bebekler annelerindeki şefkat, sevgi, kaygı, telaş, öfke, üzüntü gibi duyguları algılarlar. Çiftler çocuk sahibi olmaya karar verdiklerinde sorunlarını çözmelidir. Çocuk sorunlarla kafası karışmış mutsuz bir aile ortamında dünyaya gelmemelidir. Bebeğin dış dünyaya olan izlenimleri annenin yansıttığı duygular yoluyla olur. Bebeklik döneminde temel güven konusunda ilk yıllarda anne ile olan ilişki ön plana çıkar. 2-6 yaş döneminde devreye baba ve tüm aile bireyleri girer. Günümüzde büyük şehirlerde aileler çekirdek aile şeklinde oldukları için çocuktaki temel güven duygusunu geliştirmek anne ve babaya düşer. Aileler biz çocuklarımıza sıkıntımızı, zorluklarımızı belli etmiyoruz derler. Çocuklar bebek olsalar bile ailede bir takım sorunlar olduğunu rahatlıkla algılarlar ve fark ederler. Mimikler ve ses tonu onları her zaman ele verecektir. Çocuk istenen bir çocuk olduğunu da bu işaretlerden anlar. Yakın çevre çocuğun aileden kendisiyle ilgili edindiği değer ya da değersizlik duygularını destekler. Örneğin aile ortamında değersizlik duygularıyla büyümüş bir çocuk okula başladığında başarısızlıkla karşılaşırsa değersizlik duyguları gelişmiş olur. Aile içinde kendisine değer verilmiş bir çocuk okulda karşılaştığı başarısızlığı daha sağlıklı karşılar. Bu başarısızlıkla nasıl savaşacağını bulmaya çalışır.