Sevgili okuyucum,
"Her buluşma sevinçtir, her ayrılık hüzün; ancak, ne var ki, bu âlem-i şuhûdun vâzıı kanunu tarafından vaz'edilen, değişmeyen kanunu böyle..."
Evet, böyle demişti Durmuş Hocaoğlu son yazısında...
Şu anda öğrencilik hayatına devam eden bir genç olarak, daha çocukluk belki de bebeklik yıllarımda gazetecilik ve habercilik yetisine sahip, tarafsızlığını koruyan ve yukarıda da zikrettiğim kutsal mesleğin etik kurallarına uyan bir gazetede köşe yazarı olmak hayallerimi süslerdi...
Yazı yazmaya yaklaşık beş sene önce başladım. Günboyu gazetesi öncesindeki yazılarım kendisini Türk ve Türkçülüğe hizmete adamış farklı derneklerde yayınlandı. Ancak hiçbiri hayallerime kavuşup milletime hayallerimi süsleyen köşe yazarı olarak hizmet etmenin verdiği mutluluğu vermedi...
Kader bazen hiç hoşuna gitmeyen zorluklar çıkarıyor insanın karşısına. Yukarıda da dediğim gibi bir öğrenciyim ve önümde geleceğimi üniversitem var...
Güzelim ülkemde diplomasız olarak binlerce lira maaş alabilir, hatta on binlerce insana emir verecek konuma gelebilirsiniz... Ancak bir diplomanız olmadan deyim yerindeyse "hiç"siniz...
Ancak, Türk Devlet ve Toplulukları, Dostluk, Kardeşlik ve İş Birliği Vakfı Yönetim Kurulu Üyesi değerli Ağabeyim Mustafa Ata, bir konuşmasında yaptığım çalışmaları takdir ettiğini fakat kendimin de bildiğini ekleyip, yine de söylemek istediğini vurgulayarak: "İlk başta titrini eline al. Sonra çalışmalarına devam et" demişti...
Ona hak vermemek elde değil, işte bu nedenle beni bekleyen fakülteye girmem gerekiyor. Mezun olur olmaz, yine sizlerle olacağım...
Ve son olarak...
Elveda, dilimize Arapçadan geçmiştir. Uzun sürekli ya da dönüşü olmayan uzun ayrılıklar öncesinde söylenen vedalaşma sözüdür.
Mezun olduktan sonra buluşmak dileğiyle, kendinize iyi bakın...
Elveda...
