Recep Tayyip Erdoğan seçilirse kendi döneminin ekonomik enkazını kaldırmaya çalışacak. Kemal Kılıçdaroğlu'nun seçilmesi ise bir enkaz devralmasına yol açacak.

- 450 milyar doları bulan dış borç... Depremin yaralarının sarılması için gerekli 100 milyar dolar... Yüzde 22 oranındaki işsizlik... Artan konut ihtiyacı... Dizginlenemeyen enflasyon... Seçim döneminde bol keseden yapılan vaatlerin yerine getirilmeye çalışılmasının getireceği ek yük... Bu dev sorunlara kısa sürede çözüm bulmak hiç kolay değil.

- Seçimden sonra vergileri artırıcı, yatırımları azaltıcı, kemerleri sıkıcı radikal kararlar alınması beklenmemeli. Çünkü 9 ay sonra bu defa yerel seçime gidecek Türkiye. Böyle bir dönemde seçmen kitlesini rahatsız edici kararlar almayı kimse istemez.

- Erdoğan'ın seçilmesi ekonomik dengelerin bozulmasına neden olan düşük faiz politikasının devam etmesi anlamına geliyor ki bu da işleri yoluna koymayı zorlaştırıcı bir etken olarak duruyor. Buna karşın Kılıçdaroğlu piyasa koşullarına uygun daha gerçekçi bir faiz politikası izleyebilir.

- Dış ilişkilere gelince... Erdoğan'ın Rusya'ya yakın, Avrupa ve ABD'ye mesafeli dış politikasında bir değişiklik olmayacağa benziyor. Kılıçdaroğlu ise Avrupa ve ABD'ye yakın Rusya'ya mesafeli bir anlayış içinde olabilir.

- İki lider sığınmacıların gönderilmesinde de ayrışıyor. Erdoğan başta Suriye'den olmak üzere dünyanın dört bir yanından gelen sığınmacıların gönderilmesine tümden karşı olmasa da bunu uzun vadede gerçekleştireceği mesajları veriyor. Buna karşın Kılıçdaroğlu bir-iki yıl içinde sığınmacı sorununu çözebileceğini belirtiyor.

- Meclis çoğunluğunun Cumhur İttifakı'nda olması Erdoğan'ın elinde önemli bir koz. Kılıçdaroğlu ise cumhurbaşkanlığı koltuğuna oturursa başkanlık sisteminin verdiği yetkileri kullanarak önemli icraatlara imza atabileceğine inanıyor.

- Seçilecek cumhurbaşkanının ittifak bileşenlerinden bağımsız hareket etmesinin güçlüğü de bazı konularda sıkıntı çekmesine yol açabilir.

- Şunu da unutmamak gerekiyor. Kim seçilirse seçilsin karşısında toplumun yaklaşık yarısının oyunu almış bir muhalefet bloğu bulacak. Bu da seçim döneminde yaşanan gerilimlerin daha uzun süre gündemdeki yerini koruyacağını gösteriyor.

Sonuç olarak şunu söyleyebilirim:

Türkiye zor bir dönemden çıkıp muhtemelen daha zor bir döneme girecek.

KİM KÂRLI ÇIKTI?

Cumhurbaşkanlığı seçiminin ikinci turunda Sinan Oğan'ın Erdoğan'a, Ümit Özdağ'ın Kemal Kılıçdaroğlu'na destek vermesi ne anlama geliyor, bu tercihler nedeniyle kim kârlı çıktı?

Sinan Oğan'ın cumhurbaşkanı adayı olmasını Zafer Partisi Genel Başkanı Ümit Özdağ sağlamıştı.

Bu durumda ilk turda yüzde 5'in üzerinde oy toplayan Oğan'ın, Özdağ'ın görüşlerini alması, ondan farklı bir tercihe yönelmemesi gerekirdi. Kanımca doğru olan davranış buydu.

Ama öyle anlaşılıyor ki Oğan, "Erdoğan'ın cumhurbaşkanı seçilme ihtimali daha yüksek. Dolayısıyla seçim sonrası önemli bir göreve atanmam için onu desteklemem gerekir" diye düşündü.

Ümit Özdağ'ın ise anlaşma protokolünde yazılmamış bile olsa Kılıçdaroğlu'nun seçilmesi durumunda bakan olarak atanabileceğini düşünerek ve partisinin temel siyaseti olan sığınmacıların ülkelerine gönderilmesi konusunda Kılıçdaroğlu'nu kendisine daha yakın görerek onun adaylığını destekledi.

Bu durumda Özdağ'ın desteğinin Oğan'ın desteğinden daha anlamlı olduğunu düşünüyorum.