Sovyetler Birliği'nin yıkılmasının ardından dünyaya miras kalan, daha doğrusu Sovyetlerin yıkılırken miras bıraktığı en büyük sorunlardan biri olan Dağlık Karabağ konusu, 30 yıl sonra yeniden Güney Kafkasya'da kanlı çatışmalara sahne oluyor…
Ermenistan'ın uluslararası hukuku hiçe sayarak işgal altında tuttuğu Azerbaycan'a ait Dağlık Karabağ bölgesinde geniş çaplı bir savaş tehlikesini doğuran çatışmalar, donmuş bir şekilde bekleyen ve çözümsüz kalan söz konusu soruna uzun bir aradan sonra dünyanın gözünü çevirmesine neden oldu…
Peki, Sovyetler çökerken neden bu sorunu miras bıraktı? Karabağ sorunu için barışçıl bir çözüm bulma amacıyla 1992 yılında kurulan Minsk Grubu, neden bugüne kadar bir çözüm ortaya koyamadı?
Meselenin özü, Karabağ ve Nahçıvan'ın Türkiye ile arasında stratejik bir koridor meydana getirmesidir. Bu sebeple her iki bölgeye Rusya, çarlık döneminden beri sistemli olarak Ermeni göç ve iskânını teşvik etti. Hocalı dâhil, bu topraklara yapılan saldırı ve katliamlar, göçe zorlamalar aynı politikanın ürünü…
Onun için ki, Azerbaycan ile Ermenistan arasında yaşanan Karabağ sorununun diplomasi ile çözümü çok zor. Çünkü Rusya, Kafkasya'yı kaybetmeyi göze alamaz. Kafkasya'yı kaybeden bir Rusya, ne Ortadoğu'da ne de sıcak denizlerde var olabilir.
ABD, Kafkaslar'da Gürcistan'ı ve Azerbaycan'ı NATO'ya üye yapmak istiyor. 2008 yılında Gürcistan hafif kafasını kaldırdı, Rusya doğrudan Gürcistan'a acımasız şekilde girdi. Bu çok büyük bir mesajdı. Yani Rusya, "Coğrafyanın tutulması" stratejisi ile hareket ediyor. Bu da Karabağ sorununu kronikleştiriyor.
Kaldı ki, Karabağ ve Nahçıvan koridorunun Türkiye için Azerbaycan ile Türk Dünyası'na açılan kapı olması, Batı cephesinin de işine gelen bir durum değil.
Ancak Karabağ'daki son kriz, Rusya ile Ermenistan'ın arasının en soğuk olduğu dönemlerden birine denk geldi. Soros tarafından iktidara getirildiği için Ermenistan'daki Paşinyan yönetimine Rusya soğuk bakıyor…
Yani Karabağ'da örtülü ittifak yapan Batı ve Rusya, bugün Ermenistan'da hiç olmadığı kadar karşı karşıya.
Dikkat edilirse, Rusya Azerbayacan'ın Karabağ'da ilerlemesine çok fazla ses çıkarmıyor, itidalli yaklaşıyor. Çünkü Putin, Ermeni Başbakanı Paşinyan'ın biraz dayak yemesini istiyor. Öyle görünüyor ki, Rusya tavrını belirli bir aşamadan sonra ortaya koyacak. Ama nasıl, hangi şartlarda?
İşte bu noktada, Batı destekli Paşinyan hükümetinin Rusya ile sorunlu olması Türkiye ve Azerbaycan açısından bir fırsat. Zira aldıklarınızla masaya oturursunuz. Dolayısıyla Azerbaycan hızlı ilerleyişini sürdürmeli…
Üstelik tarihi Türk toprakları olan Karabağ ve Nahçıvan üzerindeki Ermeni iddiaları, zaten hiçbir haklı gerekçeye dayanmıyor…
Öyleyse, Ermenistan 30 yıldır Birleşmiş Milletler kararına rağmen Karabağ'da işgalini sürdürürken, Azerbaycan olası bir BM kararına uymak zorunda mı?
