"Haftanın günleri" diye bildiğimiz o güzel okul şarkısının nakaratı "Okullar şıngır mıngır okullar /Şıngır mıngır okullar başlar" diye başlıyordu hani…
Okullar başlayalı bugün üçüncü gün…Şıngır mıngır devam….
Serde Öğretmenlik olunca hem okulların açılmasını bekleyen hem de endişe edenlerden olmamız kaçınılmaz oluyor!
Okul deyince, sınıf deyince, öğrenci deyince yetmişi bulan ve aşan yaşlarımızda dahi içimizi buruk bir heyecan kaplıyor! Öğretmenden başka herkesin bildiğini ve anladığını iddia ettiği ve balıklama işin içine daldığı eğitimi bir türlü bırakamadılar öğretmenlere!
Öğretmenlerini, sadece Öğretmenler Gününde hatırladıklarını düşünürseniz, daha ne diyelim ne söyleyelim?
Saha meselesini bilirsiniz, eğitim sahası kimin sahası?
Öğretmenlerin!
Öğretmenlerimiz bildik bileli sahada olan insanlar!
Nedir saha?
Okul, sınıf, öğrenci, eğitimle ilgili ne kadar alan varsa tamamı, hatta çok daha fazlası…
Eğitimle ilgili her konuyu, herkesten çok daha iyi kim bilir?
Sahada olan!
Kim o sahada olanlar?
Öğretmenler!
Sahanın bizzat içinde olan öğretmene danışan, soran, senin bu konuda düşüncen ne, ne yapılması lazım diye soran oldu mu? Olmadı! Hatta kimsenin aklına dahi gelmedi!
Her zaman olduğu gibi, sadece alınan kararların uygulaması kaldı öğretmene…
Öğretmen bekledi, bana sormadan geçmezler diye ümit etti!
Gelirler inşallah, sorarlar inşallah diye diye de ya emekli oldu ya da öldü gitti!
Okullar şıngır mıngır açılırken, eğitim meselesi yine bir tek kime sorulmadı biliyor musunuz?
Öğretmenlere!
Eğitim, öğretmenlere bırakılmayacak hatta danışılmayacak kadar önemli diye düşünenler, yüz yüze eğitime dönerken yine danışmadılar sahada ki öğretmene…
Dünyanın her tarafında eğitim, öğretmenden başkasına sorulmazken, bizde öğretmenler her zaman olduğu gibi yine bay-pas edilip çok bilmişlere, bilgiçlere, sözüm ona bilir kişilere, bildiğini sanan kişilere, allamelere yani öğretmen olmayan herkese soruldu…
Öğretmenin ne önerisi dinlendi ne de şöyle olsa, şöyle yapılsa bu işin içinden çıkılır düşüncesi…
Sonrası, hal ve ahval bildiğiniz gibi!
Okullar şıngır mıngır okullar!
Masallarda şıngır mıngır açılan kapılar misali, açtı kapısını okullar…Yollarını az gözlemedi çocukların okullar, sınıflar, sıralar…Öğretmenlerin gözleri yollarda kaldı desek yeri…Öğretmenimi çok özledim diyen daha yaşı ona varmamış öğrencilerin samimiyetini ve içtenliğini dünyanın hiçbir yerinde göremezsiniz.
Okullar şıngır mıngır açılırken, velilerimizde enflasyonla boğuştular.
Veliler için şıngır mıngır olan ne kalmıştı ki? Kırtasiyecinin kapısı sanki şıngır mıngır mı açıldı? Eylül hiçbir zaman şıngır mıngır olmadı! Maaş ve ücretlerin şıngır mıngır olduğunu da kimse görmedi. Enflasyon ona keza…
Velhasıl kelâm, her şey şangır şungur, tangır tungur, konuşulanlar langır lungur!
Nasıl çıkılacak bu işin içinden, şıngır mıngır mı?
