Çocuğunuzu olduğu gibi kabul edin. Onu diğer çocuklarla kıyaslamayın. Eleştirmeyin. Onu suçlamayın. "Seni nerden doğurdum, niçin benim çocuğumsun, beceriksiz!" diye, çocuğunuzu kendi elinde olmayan bir durumdan dolayı suçlamayın. Sizin çocuğunuzun da başarabildiği pek çok iş vardır. Bu güzel şeyleri görün ve onun da görebilmesini sağlayın. Çocuğunuzun istekliliğini destekleyin. Onu cesaretlendirin, kendine güvenini kuvvetlendirin. Kendisini değerli bir insan olarak görmesini ona hissettirmeye çalışın. Eğer ona kendisini değerli hissettirebilirseniz istenilen durumlar için ona yeteri kadar güç veriyorsunuz demektir.

Çocuğunuzu büyük adam gibi görmeyin. O bir çocuktur. Çocuğunuzdan, kendi gücü ve kapasitesinden fazla şey istemeyin. Çocuğunuzun bilmesi gereken bir program hazırlayın. Pek çok şeyi zamanında yapmasını teşvik edin. Ona doğru alışkanlıklar kazandırmaya dikkat edin. Örneğin ödevlerini çizgi filmden sonraya bırakmamasını sağlayın. Önce ödev, sonra çizgi film sırasını izleyin. Çizgi filme kavuşacağı duygusu, ödevleri daha hızlı yapmasını sağlayacaktır. Bu konuda bir düzen sağlayana kadar, onu yönlendirin. Okulda zorlanan bir çocuk için bazı şeyleri kendi kendine bazı şeyleri başarmasını, önce ondan beklemeyin. Siz ona yön ve yol göstermelisiniz. Çalışma programını siz oluşturun, birlikte çalışmaya başlayın.

Her ana-baba yaşam kurallarını çocuklarına öğretmeyi ister. Çocuğa bilmesi gereken sınırları kesin olarak çizin.