Türk askerinin de katıldığı Kore Savaşı''ndan 1960''a kadar ülkenin Cumhurbaşkanı olan Rhee, kendisine yönelik yapılan gösterilere silahlarla cevap verdi ve daha sonra CIA tarafından öldürülme ihtimaline karşı ülkeden kaçırıldı.
60''lı yıllarda Türkiye''de kişi başına millî gelir 380 dolar civarlarındayken, Güney Kore''de sadece 80 dolardı. Ülke fakirdi, bir yıl sonra askerî darbe gerçekleşti ve yerine gelen General Park Chung-hee ülkeyi demir yumrukla yönetti. Ama ekonomi alanında kalkınma planlarını da devreye soktu.
Park, 1979''da suikastle öldürüldüğünde ekonomik temeller atılmıştı. 80''lere gelindiğinde Güney Kore''nin kişi başına düşen millî geliri yine Türkiye''yi geçemiyordu. (1.711-2.269 dolar).
O zamanlarda en güçlü sektörü inşaat olan Güney Kore''nin Hyundai, Samsung ve LG gibi markaları bu yollarla kuruldu. Çok görmüşsünüzdür bu markalardaki inşaat araçlarını. Ama bu şirketler sermayesini elde ettikten sonra devletin de desteğiyle daha fazla büyüdü.
Bu arada ülke hâlâ askerî yöneticiler tarafından yönetiliyor. Ta ki 1993''te Kim Young-sam''ın yeni demokrasinin seçimle başa gelen ilk sivil devlet başkanı olana kadar.
90''lara gelindiğinde Güney Kore''de kişi başına düşen gelir 6500, Türkiye''de ise 3900 dolar civarlarında. Güney Kore büyüyordu, 1997 Asya Krizi ile karşılaşana kadar.
Bu krizde yakın tarihin en büyük daralması ile karşılaştı; %5.7. Öyle bir krizdi ki şirketlerin yarısından fazlası iflas aşamasına gelmişti. IMF ile anlaşma imzalandı, devlet aile şirketlerine profesyonel şirketlere dönüşmesi konusunda baskı yaptı.
Türkiye''deki gibi halk altınlarını devlete bağışladı. Ama halkın fedakarlığına devlet de tasarruf ve tedbirle karşılık vermemişti. Yöneticiler halka örnek oldu. Kriz dönemi 4 milyar dolar seviyesine düşen ülkenin döviz rezervleri 2-3 senede 100 milyar dolar seviyesine çıktı.
AR-GE çalışmaları ve teknoloji yatırımlarıyla dünyanın en büyük otomobil ve teknoloji şirketlerine sahip oldu. Şu anda kişi başına düşen millî geliri Türkiye''nin 3 katı. Yusuf Yüksel''e göre Güney Kore''deki kalkınmanın ana faktörü teknoloji değil, 70''lerden bu yana devam eden eğitim yatırımlarıydı.
