Problemli ilişkileri olan çiftler profesyonel yardım almak için en az 6 yıl bekliyorlar. Bazen bu süre 5 yıl da olabiliyor. Bu süre bizim gibi profesyonel desteğe alışık olmayan ülkelerde 10-15 yıla kadar çıkabiliyor. Bu sadece teklif aşamasında da kalabilir. Bu aşamada teklifi genellikle kadınlar yapmaktadırlar. Teklif yapan kadın eğer eşinden negatif bir ifade ile karşılaşırsa üsteleyemez ya da ikinci defa teklif etmeye çekinir. Bu durumda sorunlar gittikçe ağırlaşır. Özellikle erkekler bazen 'erkek adam yardım almaz' ya da 'biz özel hayatımızı, yatak odamızı kimseye açmamalıyız' şeklinde kadının profesyonel yardım teklifini durdurur. Kadından bu alanda daha güçlü bir teklif gelirse de hemen bu tür hizmetlerin çok pahalı olduğunu ortaya atıp bir yıldırma siyasetine girer. Böyle durumlarda artık kadın ısrar edemez ve konu kapanmış olur.

Bazı hanımlar bu noktada sorunların artarak devam ettiğini görerek kendi ailelerini devreye sokabilirler. 'Ücreti benim ailem ödesin' biçiminde. Bu defa sorun aşılmış olur. Bu gibi çocuklarına yetişkin olduklarında da sahip çıkan aileler fazla değildir. Çoğunlukla aile en iyi nasihat vermek yolunda kalır. Ya da aile büyüklerinin konuya dahil olması sonucu sorunlar kuma gömülmüş olur. Kısa bir süre sonra yeniden ortaya çıkarlar. Aile ve akrabalar sorun yaşayan çiftin profesyonel yardım almaları konusunda çoğunlukla destek vermez. Bir tarafın susması gerektiği gibi geleneksel yardımları devreye sokmakla yetinir. Veya bir süre sonra da biz elimizden geleni yaptık yaklaşımıyla davranmaya başlarlar.

Genel istatistiklerde problemli evliliklerin yarısı ilk yedi yıl içinde sonlanmaktadır. Bu durum bize çiftlerin uzun süre mutsuz yaşadıklarını ve yardım almakta çoğunlukla geç kaldıklarını gösteriyor.