Günümüzde son 30 yıldır uzmanlar kişileri erken yaşta anne olmamaları konusunda bilgilendirmeye çalışmaktadır. Özellikle ufak yaşta anne olan bayanlarda pek çok tıbbi komplikasyon ortaya çıktığı bilinmektedir. Zaman zaman televizyon programlarında 13 yaşında anne olmuş kişileri izleyebiliyoruz. 13 yaşındaki kişi daha fiziksel gelişmesini tam anlamıyla tamamlamamıştır. Bu durumda hamile kalmak hem çocuk için hem de anne için tehlikeli olabilir. Bahsettiğimiz tehlike fiziksel bir tehlike olabileceği gibi ruhsal ve duygusal olarak daha çocuk ve ergenlik arasında kalmanın kaygı ve endişelerini taşıyan bir genç kızın annelik yapabilmesi zor ve yıpratıcıdır. Yapılan araştırmalar erken yaşta hamile kalan genç anne adaylarında düşük yapma, ölü ve erken doğum olaylarını çok sık görmekte olduğumuzu vurgulamaktadır. Ama en önemli konu, anneliğe hazır olmanın ideali nedir? Tıbbi olarak bilinen, erken yaşta yapılan doğumların anneye zarar verdiği ve zor olduğu yolundadır.
Biz psikologların bakış açısından olayı değerlendirirsek, evlilik tam olarak yerine oturmadan, kişiler birbirlerini iyi tanımadan çocuk yapılmamalıdır. Çünkü günümüzde boşanmalar artmıştır. Boşanmalardan en çok zararı çocuklar görmektedir. Günümüzde kişilerin boşanabilmesi daha kolaylaşmıştır. Çünkü kişiler kadın ve erkek olarak çalışıyorlarsa bana kim bakacak, ben ne olacağım kaygıları ortadan kalkar; baba evine dönme korkusu ve sıkıntısı devreden çıktığı için kişiler kendileri için bitmiş olan bu evliliği çocukları için sürdürmemektedir. Ayrıca çocuk, çok güzel zevkli, keyifli olmasına rağmen bazı güçlükleri de beraberinde getirmektedir. Sorumlulukları, gece uykusuzlukları, yorgunluklar, panikler kişileri ve evliliklerini yıpratabilir. Eğer evlilik sağlamlaşmamışsa ve ufak tefek sıkıntılara, sorunlara göğüs gerip belli sıkıntılar zorlanmalar karşısında kişiler bir tecrübe kazanmamışsa çocukla birlikte gelebilecek olan zorluklar evliliği de temelinden zorlayabilir.
Evlilik öncesinde kişiler mutlaka hayatlarında yapmak istedikleri pek çok şeyi yapmalıdır. Dünyayı gezmek, motosikletle veya bisikletle dağlara tırmanmak, zorlu trakinglere katılma gibi.
Bir başka karşıt uç da çocuk sahibi olmakta geç kalmamaktır. Kişiler çocuklarıyla oyunlar oynayacaklar, onun büyümesine katılacakları için birliktelikten tat alabilecekleri yaşı kaçırmamalıdır. Özellikle kadınlarda 42 yaşından sonra yapılan doğumlarda fiziki bazı komplikasyonlar çıkabileceği görüşü günümüzde tartışmalara açıktır. 40-45 yaş üzerindeki hamileliklerde zihinsel özürlü çocuk dünyaya getirebilme olasılığında artış görüldüğü vurgulanmaktadır.
Evliliğin ilk yılları biraz duygusaldır. Kişiler hem birbirlerini tanır hem de imtihan ederler. Sonra kişiler ev ve araba almak için birlikte işbirliğine girer. Belli girişimler yapıldığında artık yavaş yavaş rahatlamaya başlamışlardır. İşler yoluna girmeye başlamıştır. İşte sıra keyif alıp verilecek bir konuya gelmiştir. Artık temel sağlamlaşmıştır. Tanıma ve sınama bitmiştir.
Prof. Çiğdem Kağıtçıbaşı'nın "çocuğun değeri" araştırmasında çocuk isteme nedeni olarak, "yaşlandığımda bana bakması için" demiyen kişilerin çocuklarıyla daha mutlu ve keyifli ilişkiler kurdukları bulunmuştur. Karşılıklı doyum alıp verdikleri izlenmiştir.
Doğumun ideal zamanı diye bir tarih vermenin doğru olduğuna inanmıyorum. Ama kişinin kendisini hazır hissetmesine dikkat edilmelidir. Hazır olduğunu hissetmeden kişi, dikkatli bir şekilde korunmalıdır. Özellikle çiftler korunma yollarını çok iyi bilmelidir. Pek çok yerde istemeden oldu, yanlışlıkla oldu, farkına varmadan hamile kalmışım sözlerini işitmekteyiz. Bu durum çocuk için çok acıdır. İstenmeden gelen bir misafir gibi istenmeden olmuş çocuk da birçok mutluluğu tadamayacaktır. Ve bu duyguyu ömür boyunca yaşayacak, kendi hayatına da taşıyabilecektir.
