Zamanın ve insanların değişmesi ve koronavirüs salgınının yaşanması, hayatımızdaki her şeyin değişmesine neden oldu. Ancak en çok da bayramlar değişti…
Gelişen teknoloji, bitmek bilmeyen hayat telaşı ve her geçen gün daha da soğuk olan insanlar, eski sıcacık ve samimi bayramları rafa kaldırdı.
Artık bayramlar eskisi kadar neşeli ve samimi değil. Özellikle de son 2 yılda. Çünkü koronavirüs salgını yüzünden ailemizi ve yakınlarımızı ziyaret edip bayramlaşamıyoruz.
Oysa ne güzeldi eski arifeler, bayramlar…
Hangi mevsime denk gelirse gelsin; sevincin, kavuşmanın, telaşın coşku dolu ikliminde geçerdi...
Hele köyümde...
Bir başka olurdu arife akşamlarında sohbetin tadı...
Bu korona belası mesafe koydurdu her şeye...
Akrabanla, hısmınla, dostunla bir araya gelemediğin, büyüğünün elini, küçüğünün gözlerini öpemediğin, kimseye sarılamadığın bayram mı olur?
Köy köy gezemediğin bayram mı olur?
Sizi bilmem ama; tadı yoktu bu bayramın bende...
"Eski dostlar" gibi oldu arifeler ve bayramlar; şarkının "maziye bir bakıver neler neler bıraktık" dediğince...
Hey gidi…
"Nerede o eski bayramlar" denince akla gelen ilk şey, evin günler önceden temizlenmesi ve bayram alışverişine çıkılmasıydı…
Büyük küçük herkes bayramı, bayramlıklarını giyerek karşılardı. Çocuklar bayramlıklarını giymek için sabırsızlanırlardı.
Eskiden bayramlık giymek çok kıymetliydi. İnsanlar maddi açıdan zor durumda bile olsa bayramlık almak için ellerinden geleni yaparlardı.
Kızlar elbiselerinin altına kırmızı rugan ayakkabı, erkekler ise ilk defa kravat veya papyon takarlardı.
Bayram sabahı erken kalkıp ev halkıyla bayramlaştıktan sonra hep birlikte kahvaltı yapılırdı. Daha sonra ise küçükler tüm mahalleyi kapı kapı gezer herkese "iyi bayramlar" derlerdi.
Komşular bayram kutlamaya gelen çocuklar için şekerleri hazır ederdi. Bazı komşular ise harçlık verirdi, bu çok büyük bir mutluluktu.
Eski bayramlarda tatil yapmaya değil bayramlaşmaya gidilirdi. İlk önce ailenin en büyükleri ziyaret edilirdi.
Son zamanların bayramlarında insanlar bunu bir tatil fırsatı olarak görüyor. Ancak eskiden böyle bir şey yoktu. Tüm akrabaların ve komşuların ziyaretine gidilirdi ve bayramları kutlanırdı. Fakat bayramın ilk gününde dede ve anneanne gibi ailedeki en yaşlılar ziyaret edilirdi.
Eski bayramlar çok başkaydı. Herkes mutlu ve samimiydi. Umarız her bayram eskisi kadar güzel ve neşeli olur.
