Ali Koç, Silivri’de bir sitenin inşaatında çalışırken 6’ıncı kattan düştü.

 

Ağır yaralı olarak kaldırıldığı hastanede kurtarılamadı.

 

Henüz 15 yaşındaydı.

 

Geçen hafta yaşanan bu olay sıradan bir haber olarak geçip gitti ajans bültenleri içinden.

 

Kamu görevlileri, siyasetçiler, hukukçular, sağlık elemanları, bilim insanları ve medya mensupları pek ilgi göstermediler bu kazaya.

 

Oysa şu sorular sorulabilirdi:

 

-Okul çağındaki bir çocuğun inşaatta çalıştırılması doğru mu?

 

-Bir çocuk inşaatta çalışmak zorunda kalıyorsa demek ki ailesinin ekonomik durumu iyi değil. Bunu sorgulamak ve çözüm aramak gerekmez mi?

 

-Müteahhitler çocukları ucuz iş gücü olarak görüp çalıştırdıkları halde onlar için iş güvenliği tedbirlerini neden doğru düzgün almıyorlar?

 

-İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Meclisi’nin verileri 2021 yılında 62 çocuk işçinin iş kazalarında öldüğünü gösteriyor. Bu yılın ilk 7 ayında da 39 çocuk iş kazalarında hayatını kaybetmiş. Çocuk işçi sayısında da, onların kazalara uğramasında da Avrupa birincisiymişiz. Böyle bir birincilik sorumluluk makamında olanları üzmüyor mu?

 

+

 

İKİNCİ YAZI

 

NEYE NİYET, NEYE KISMET

 

Sağlıklı işlemeyen köhnemiş komünist rejimin yerine demokrasisiyle, hukukuyla, ekonomi anlayışıyla, diğer ülkelere dostça yaklaşımıyla çağdaş bir sosyalist sistem getirme derdindeydi Mihail Gorbacov.

 

Ülkesi için de, insanlık için de doğru olanın bu olduğuna samimi şekilde inanıyordu.

 

ABD’ye dostça yaklaştı, soğuk savaşın bitmesinde birinci derecede rol oynadı. İkinci Dünya Savaşı’ndan sonra Avrupa’yı ikiye bölen demir perdenin kalkmasında önemli katkı sağladı.

 

Sadece ülkesinde değil tüm dünyada kaynakların silaha değil insanların refahına akmasını istedi.

 

Arzu ettiği sonuçları alamadı ne yazık ki.

 

Tam aksine Sovyetler Birliği’nin dağılmasına yol açtı.

 

Attığı cesur adımlar onu koltuğundan da etti.

 

91 yaşında son nefesini verirken eminim ki yüreği doğru olanları yapmış olmanın huzuru içindeydi.

 

Bugün Rusların çoğunluğu ona pek sevgi ve saygıyla bakmıyor olsalar da objektif şekilde yazılacak bir tarih kitabında kuşkusuz saygın, onurlu bir yeri olacaktır.

 

+

 

ÜÇÜNCÜ YAZI

 

YANIT BEKLEYEN SORU

 

Sağlık Bakanı Fahrettin Koca, korona salgınının gerilemeye başladığını belirterek artık vaka ve ölüm bilgilerinin yer aldığı verilerin günlük değil haftalık açıklanacağını söylemişti bir süre önce.

 

Bu sözün gereği birkaç hafta yerine getirildi, veriler haftalık olarak açıklandı.

 

Ama nedense sonra açıklanmaz oldu.

 

1 Eylül Perşembe sabahı yani bu yazıyı yazdığım sabah Sağlık Bakanlığı’nın internet sitesine girip baktım.

 

Son olarak 8-14 Ağustos verileri, vaka sayısı 143 bin 778, ölü sayısı 342 diye açıklanmış.

 

Bundan sonrası yok.

 

Neden acaba?

 

Salgın bitti mi, yoksa veriler açıklanmayacak kadar kötü mü?

 

Fahrettin Koca’nın bile korona testinin pozitif çıkması salgının henüz bitmediğini gösteriyor.

 

O halde, “Ortada yine ciddi bir durum var ama açıklanmak istenmiyor” ihtimali ağırlık kazanıyor.

 

+

DÖRDÜNCÜ YAZI

 

HAYAL KIRIKLIĞI

 

Tarım Kredi Kooperatifleri’nin bizim mahalledeki mağazasına gittim geçenlerde.

 

Onlarca üründe az-çok indirim olmuş ama iki ürün var ki fiyatları bir kuruş bile aşağıya çekilmemiş.

 

Kedi ve köpek mamalarından bahsediyorum.

 

Sarı etiketler konulmamış onların üzerine, eski fiyatlarından satışları sürüyor.

 

“Acaba bizim can dostlara da bir jest yapılmış mıdır” diye bakmaya gelen hayvan severler derin bir hayal kırıklığıyla ayrılıyorlar mağazadan.

 

Bilmiyorum, belki de bir unutkanlıktır bunun nedeni.

 

Hatırlatayım dedim.