Diğer taraftan Rusya Dışişleri Bakanı'nın "Kürt sorunundan kaçamazsınız. Suriye'deki Kürtlerin geleceği hususunu askerî eylemler olarak konuşmak yerine, bu konuda sakin bir biçimde anlaşmaya varılmasını olanaklı yapan koşulları yaratmış olduk. Sorun, Suriye krizinin parçası olmaktan daha geniş bir problem. Irak'ta, İran'da ve Türkiye'de yaşayan Kürtler var. Kimse bu ülkelerin, Kürt sorunu nedeniyle yaşanan bir gerginlikten dolayı infilak etmesini istemez. Hiç kimse Kürtlerin kendilerini ikinci sınıf insanlar olarak hissetmelerini istemez." şeklindeki açıklaması, Rusya'nın konuya bizim gibi bakmadığını açık olarak göstermektedir. Bu nedenle kimlerle ittifak içinde olduğumuza ve muhtemel gelişmelere dikkat etmemiz gerekmektedir.
Rusya da Suriye'de kalıcı
Rusya'nın Suriye'deki varlığının ABD'den daha önce olduğu ve bu konuda çok mesafe kat ettiği biliniyor. Suriye kriziyle bunu daha da pekiştirmiş durumda. Diğer bölgelere ilave olarak Kamışlı kentinde kalıcı konuşlanmaya yönelik girişimleri de var. Suriye rejiminin denetiminde bulunan havaalanına yakın bir alana üs kuran Rus güçleri, bölgeyi teknik cihaz ve personelle takviye etmiş, Kamışlı Havalimanı'na yakın olan Çiftçiler Sendikası'nı askeri üs olarak kullanılmaya başlamış durumda. Suriye rejiminin, Kamışlı havaalanını Rusya'ya 49 yıllığına kiraya verdiğine ilişkin haberler de var.
ABD güçleri de Kamışlı'da YPG'ye ait bir karargâha yerleşmiş. Soçi Mutabakatı'nın dışında bırakılan Kamışlı'da, Şam rejimi, Rusya ve ABD arasında iktidar mücadelesi yaşanıyor. Ancak ibre Rusya ve Şam rejiminden yana.
Şam rejimi PYD'yi nasıl görüyor?
Şam yönetiminin Rusya'nın sözü dışında hareket etmesi mümkün değil. Mevcut durumunu ve varlığını ona borçlu ve ona bağımlı. Ancak bir noktada farklılık bulunuyor. O da PYD/YPG'ye dair görüş farkı. Suriye, PYD/YPG'yi Türkiye'den başka tek, terörist bir örgüt olarak gören ülke.
Ancak bu görüş farkı PYD'yle mutabakat yapmasına engel olmuyor. Rusya'nın arabuluculuğunda Şam yönetimi ve PYD arasında sağlanan mutabakatla bazı bölgelerin özgürleştirilmesinde askerî iş birliği öngörülüyor. Şam yönetimi mevcut yerel yönetim ve meclislere şimdilik karışmıyor.
ABD'nin biraz yalnız bıraktığı YPG/PKK'nın Rusya'yla bağlantısı devam ederken, örgütün ortada kalmamak için Suriye rejimine yanaşmaya çalıştığı da görülüyor. PYD/YPG'nin beklentisi özerklik ve Suriye'ye 5'inci Kolordu olmak. Bu yüzden, Fırat'ın batısında İdlib ve Afrin gibi yerleri geri almak için Suriye ordusuna yardım ederek, yeni yapılanmada yer edinmeyi umuyor.
Türkiye'nin politikaları ve öneriler
Türkiye'nin başlangıçtan itibaren uyguladığı yanlış politikaları doğru kararla düzeltmeye çalıştığı görülüyor. Özellikle Suriye kuzeyinde bir terör koridoru oluşmasını önlemek ve bir garnizon devlet kurulmasını engellemek için yaptığı Fırat Kalkanı, Zeytin Dalı ve Barış Pınarı Operasyonları takdire şayandır. Operasyonlar bu yönüyle amacına ulaşmıştır.
Başlangıçta doğru politikalarla Suriye yönetimiyle iletişim içinde olunmasının ve işgale karşı iş birliği yapılarak kontrolü kaybetmesinin önlenmesinin daha uygun olacağı, belki de o zaman bu operasyonlara bu ölçüde ihtiyaç kalmayacağı değerlendirilebilir.
Mültecilerin durumu
Türkiye'de en az 4 milyon mülteci/sığınmacı/misafir, adına ne derseniz deyin, Suriye'den gelen insan var. Bunların uzun süredir Türkiye'de bulunması ekonomik açıdan sıkıntı yaratıyor ve bunun yükünü de Türk Milleti çekiyor. Ayrıca sosyolojik ve kültürel sorunlar da gittikçe artıyor. Bir noktada bunların ülkelerine dönmesi Türkiye açısından son derece önemli bir konu haline gelmiş durumda. Barış Pınarı Harekâtı'nın amaçlarından biri de bu insanların ülkelerine dönmelerini sağlayacak bir güvenli bölge oluşturmaktı. Bu amaç da gerçekleşmiş oldu ve bölgede uygun bir ortam yaratılmak üzere.
