Türkiye''de kazalarda, felaketlerde can kaybı azsa toplumsal duyarlılık harekete geçmiyor ne yazık ki...
Örneğin, Amasra''daki maden kazasında bir işçi yaşamını yitirseydi kimsenin dikkatini çekmeyecek, belki medyada haber bile yapılmayacaktı. Kazada 41 kişinin ölmesi ilginin orada yoğunlaşmasına neden oldu.
Tabii sadece madenlerde değil pek çok iş kolunda kazalar oluyor ülkemizde.
TÜİK''e göre her yıl 1500''ü aşkın işçi yaşamını yitiriyor bu kazalarda.
Ama toplu ölüm olmayınca üzerine eğilen pek olmuyor.
...
İntiharlar, trafik kazaları, yangınlar ve sellerde de deyim yerindeyse aynı "toptancı" yaklaşımın yanlışına düşülüyor.
Ölenlerin sayısı birkaç kişide kalmışsa "olur böyle vakalar" deniliyor adeta.
...
Bakın, Türkiye''de intiharlar büyük bir sorun haline geldi.
TÜİK''in verileri her gün ortalama 8 kişinin kendi eliyle yaşamını sonlandırdığını gösteriyor.
Yani neredeyse 5 günde bir Amasra''daki faciada ölenler kadar insanımızı intiharlarda yitiriyoruz.
Ama kayıplar toplu olmayınca sorunu nasıl çözeriz diye ilgilenen olmuyor.
İktidar intihar olaylarını da muhtemelen "kader" diye kabul ediyor.
Muhalefetin de bu soruna önemiyle orantılı yaklaşmadığı görülüyor.
Her parti doktor milletvekilleriyle kurullar oluşturup intihar olaylarını araştırsa çok çarpıcı sonuçlar çıkabilir ortaya.
İnsanlar ruhsal dengeleri bozulmasa intihara yönelmezler.
Peki, onların ruhsal dengelerini bozan nedir?
Kalıtımsal hastalıklar mı, işsizlik mi, ekonomik sıkıntılar mı, kendini ruhsal açıdan iyi hissetmeyenlerin sağlık hizmetine ulaşamayışı mı, bu hizmete ulaşsalar bile doğru tedaviyi alamayışı mı, geleneksel aile yapısının bozulması mı, köyden kente göçün yarattığı uyumsuzluklar mı, iş yerlerindeki mobing uygulamaları mı, yaşamın hemen her alanında karşılaşılan adaletsizlikler ve haksızlıklar mı?
...
Trafik kazaları da iktidarca "kader" sınıfına alınıyor olmalı.
Oysa bu kazalarda da TÜİK''in verilerine göre günde ortalama 14 kişi yaşamdan kopuyor.
Bir diğer deyişle her 3 günde bir Amasra maden faciası oluyor yollarda.
Burada da intiharlar konusundaki duyarsızlık karşımıza çıkıyor.
Sürücüler yeterince eğitilmiyor mu, araçların teknik bakımları doğru düzgün yapılmıyor mu, kurallara uymayan sürücülere caydırıcı cezalar yazılmıyor mu, kara yollarıyla insan ve yük taşımacılığına aşırı derecede abanılıp demir ve deniz yollarıyla taşımacılığa gereken önem verilmiyor mu?
Bu soruların yanıtı da bilimsel bir titizlikle ortaya konulamıyor.
Ve muhalefet de trafik kazalarının üzerine gitmiyor nedense.
...
Sonuç olarak diyeceğim şu:
Sorunların üzerine eğilmek için felaketin ya da kazanın büyüklüğüne, can kaybının fazlalığına bakılması yanlıştır.
Her insan yaşamının çok değerli olduğu unutulmamalıdır.
//////////////////////
İKİNCİ YAZI
Artık vakit geldi
+++++
Cahit Sıtkı Tarancı, bir şiirinde "Haydi Abbas, vakit tamam/Akşam diyordun işte oldu akşam/Kur bakalım çilingir soframızı" demişti.
Bu şiiri bugüne şöyle uyarlamak olası:
"Haydi başkanlar, vakit tamam/Biraz konuşalım diyordunuz, işte konuştunuz/Açıklayın artık adayınızı."
...
Son günlerde evde, sokakta, kahvede kiminle konuştuysam özetle şu mesajı aldım onlardan:
"Cumhurbaşkanı adayını açıklamadaki gecikme bir zaaf görüntüsü veriyor, altılı masaya olan güveni aşındırıyor.
Aday konusunda anlaşamayanlar yarın iktidar olduklarında sorunların teşhis ve tedavisinde nasıl anlaşacaklar?"
Ben de aynı görüşteyim.
Altılı masa daha fazla gecikmeden adayını açıklamalıdır.
Ülkemiz için de kendileri için de hayırlı olan budur.
