Yıl 2022, daha dün 1 Mayıs kutlama törenlerinde herkes çıktı konuştu, nutuklar attı lakin atılan nutuklar, verilen sözler karın doyurmuyor; emekçi ve emekliler memlekette aç açına yaşıyor...

Asgari ücret bugün Türk-İş tarafından hesaplanan açlık sınırının altındadır!

Dört kişilik bir ailede anne, baba ve çocuklar asgari ücrete çalıştığı zaman bu aile yoksulluk sınırının altında yaşamak zorundadır!

Bugünkü kurlara göre bir ailede dört kişi çalıştığı zaman bile aileye ancak bin doların az üstünde bir para girebilmektedir!

Enflasyon menflasyon ise hikayedir, sığınılacak bir bahane değildir insanları açlık sınırında bir ücrete mahkûm ederek çalıştırmak AKP iktidarının memleketi kapitalist güçlerin ucuz emek deposu haline getirme stratejisinin bir unsurudur.

Dünyanın adam gibi yönetilen hiçbir ülkesinde işi, gücü olan bir çalışan ve yahut da emekli olan biri geçim derdi çekmez, lüks yaşayamasa da temel ihtiyaçlarını rahatlıkla karşılayabilir.

Avrupa, Japonya ya da Amerika''da yaşayan biri eğer çalışıyorsa ev ve araba almakta bir sorun yaşamaz, senede en az bir kere yurt dışında tatil de yapabilir.

Türkiye''de emeklinin durumu ise içler acısıdır. AKP sosyal güvenlik açıklarını kapatıp bütçeyi denkleştirebilmek için IMF tarafından verilen her emri harfiyen yerine getirmiş, bu yüzden en düşük emekli maaşı asgari ücretin bile altında kalmıştır. Asgari ücretin ise açlık sınırının altında olduğunu düşünürsek iktidar emeklilere adeta "yeter artık, çok yaşadınız bir an önce ölün, tahtalı köyü boylayın" demek istemektedir.

Kendi emekçisi ve emeklisine böyle bir yaşamı reva gören iktidar, iş para babası patronlara ya da tefeci kıvamındaki kreditörlere gelince fevkalade cömerttir.

Dünyanın en yüksek faizini tefecilere vermeye çekinmeyen AKP iktidarı patronlara da enflasyonun çok ama çok altında krediler dağıtmaktadır. Daha geçenlerde Hazine ve Maliye Bakanı Nureddin Nebati yeni teşvik paketinde faizi yüzde 9''a kadar düşüreceklerini belirterek şunları söyledi; "150 milyar lira sizlere bir kredi vereceğiz. Siz istiyorsunuz, sizlere arz ediyoruz. Her hafta mutlaka yeni bir kredi imkanı müjdeler var. Yeni teşvik paketinde faizi yüzde 9''a kadar düşüreceğiz." Muhterem sanki babasının parasını dağıtıyor, çalışan üreten emekçiden kesilen vergiler ile oluşan kaynakları memlekette yüzde 60-70 enflasyon yaşanırken yüzde 9 faizle patronlara vereceğiz demeye utanmıyor. Patronlar bile şaşkın bu kadar da olur mu diye utanmışlar, alkışlamıyorlar bir de bu yüzden fırça atıyor Nureddin Bey...

Ayıptır, günahtır, yazıktır sen nasıl enflasyon bu kadar yüksekken bu kadar düşük faizle kredi dağıtırsın? Dağıtırsan da bunun adı kredi olsa dahi manası hibedir, vatandaşın vergisini patronun cebine hortumlamadır.

Bakın bu ülkede emekçiler üvey evlat muamelesi görmekte, emeğin kıymeti bilinmemektedir, iktidarın kıymetlisi ise patronlar ile tefecilerdir.

Peki bu düzen böyle sürüp gider mi?

Elbette gitmez. Bu yapılanlar Türk oligarklara da yaramaz, iktidara da emekçinin hakkını vermezsen eninde sonunda üretim yapamaz hale gelirsin, sana astarı yüzünden pahalıya patlar. Bir ülke ancak çalışan, üreten nitelikli iş gücü sayesinde yükselir, refaha ulaşır, güçlenir. Çalışanın hakkını vermeyen, onu aç biilaç yaşamaya mahkûm eden ülkelerin hali de sonu da belidir.

Emekliler ise büyük vebaldir. Ömrü boyunca çalışmış, üretmiş şimdi ele güne muhtaç olmadan yaşamaktan başka bir kaygısı olmayan emeklileri açlık seviyesine mahkûm etmek utanılacak bir durumdur.

AKP iktidarı hayali projeler peşinde koşmaktan, israftan ve fizible olmayan yatırımlara para saçmaktan emeklisine bakamaz, emekçisini doyuramaz hale gelmiştir.

Bir de ülkeye doldurulan kimliği meçhul milyonlarca göçmen emekçinin işine tebelleş olup, ekmeğine göz dikmektedir.

Bu noktada toplum patlamaya hazır barut fıçısı haline gelmiştir. Bizim milletin ekmeği ile oynamaya gelmez, öfkesi patladı mı alimallah kimseyi dinlemez, sandığa gömer bir daha dönüp bakmaz bile...