Afganistan'da olan biten hiçbir şekilde sürpriz değildir, dönemin ABD Başkanı Donald Trump, Taliban ile 2020 Şubatında Doha şehrinde bir anlaşma imzalamış ve çekilme kararını almıştı. Bu anlaşma Doha anlaşması olarak geçmektedir, isteyen açıp detaylarını okuyabilir. Afganistan'da nelerin olacağı nerede ise bir buçuk yıl kadar önce imzalanan o anlaşmadan bellidir.
Maalesef durumu değerlendiren birçok makale ve söyleşide Taliban terör örgütüne karşı savaşan yahut da direnen demokratik hak ve özgürlükleri savunan Afgan vatandaşları Amerika ve NATO işbirlikçisi olarak yaftalanıyor ve adeta içten içe bir "oh olsun işbirlikçilere" sevinci hissediliyor.
Özellikle Doğu Perinçek ekibi ve Türkiye'de yaşadığı halde Taliban kafası taşıyan Ayasofya'nın eski imamı Boynukalın gibi zevat bu gelişmelerden fevkalade memnun ve mutlu, ağzı kulaklarında konuşuyorlar.
Perinçek işi o noktaya vardırdı ki, Taliban terör hareketi ile Kuvayı Milliye destanını birbirine karıştırmaya, Mustafa Kemal'in emperyalizme direnmesi ile Taliban'ın Afganistan'ı ele geçirmesini bir tutmaya başladı.
Taliban ile Kuvayı Milliye hareketini bir tutmaya kalkmak; bir insanı bıçaklayıp soyan haydut ile hastasını kesip onun yaşamını tehdit eden bir tümörden kurtaran cerrahı "sonuçta ikisi de insan kesti" söylemi ile eş tutmaya benzer bir akılsızlıktır. Burada açıkça belirtmek gerekir ki daima eylemden çok o eylemin niyeti ve neticesi önemlidir.
Bakın işin gerçeği, Afganistan'da insan hak ve özgürlüklerine düşman, ortaçağ kafalı bir örgüt, terör yöntemlerini kullanarak iktidarı ele geçirmiş bulunmaktadır. Bu örgüte direnen ve bu örgüte karşı savaşan insanca, özgür yaşamak isteyen Afgan halkı çok büyük bir tehdit altında bulunmaktadırlar. Şimdi Taliban terörü altında yaşamak istemeyen Afganlılar büyük bir dehşet ve kaos içinde ülkeyi terk etmeye çalışmaktadırlar.
Taliban teröründen kaçan bu insanlar uluslararası sözleşmeler ile bazı haklara sahiptirler, bu haklar:
· İnsan Hakları Evrensel Beyannamesi (Madde 14), herkesin başka ülkelerde sığınma talep etme ve sığınma hakkı olduğunu belirtir.
· 1951 Mültecilerin Hukuki Statüsüne İlişkin BM Sözleşmesi (ve 1967 Protokolü ), mültecilerin zulüm görme riski altına girebilecekleri ülkelere geri gönderilmesini yasaklar.
· 1990 Tüm Göçmen İşçilerin ve Aile Fertlerinin Haklarının Korunmasına Dair Uluslararası Sözleşme, göçmenleri ve ailelerini koruma altına alır.
Bu haklar ortada iken kimse Taliban teröründen kaçan insanları yalnız ve sahipsiz bırakamaz!
Kısacası sorun Afganistan'da Taliban'ın kurduğu terör yönetiminden kaynaklanmaktadır ve mücadele de bu terör yönetimine karşı yapılmalıdır! Zamanında Taliban'a direnen ve şimdi de canı, ırzı, malı tehlikede olan Afganlara karşı değil!
Sakın yanlış anlaşılmasın ben düzensiz göç ve başıboş bir mültecilikten bahsetmiyorum, ben bir insan hakkından ve günümüz uygarlığının hukuki yükümlülüklerinden bahsediyorum.
Başta komünizm ile mücadele adına Taliban ve benzeri örgütleri destekleyen, silahlandıran ve güçlendiren Amerika olmak üzere herkes ortaya çıkan bu felaketin sonuçlarını hafifletebilmek için elini taşın altına koymalı, maddi manevi her türlü fedakârlığı yapmalıdır.
Elbette bu durumun en uygun çözümü Taliban ve benzeri kafadaki örgütlerin yok edilmesi ve bunları doğuran bataklığın kurutulmasıdır. Fakat bu kısa vadede gerçekleşebilecek bir çözüm değildir, şu an acil bir durum var milyonlarca insanın canı, ırzı ve malı tehlikededir bu insanlar bir an önce düzenli ve uygar bir şekilde tahliye edilmelidir.
Afganistan'da katliam ve iç savaşın eli kulağında bulunmaktadır. İnsan olanın Taliban'a boyun eğmesi, biat etmesi beklenemez, başta kadınlar olmak üzere milyonlarca Afganlının bu terör rejimine başkaldırması, direnmesi en büyük olasılıktır ve elbette bunlar da desteklenmeli, bunlara da sahip çıkılmalıdır.
Demedi demeyin, Afganistan'ın narko terör baronlarının eline terk edilmesi uygar dünya için çok ama çok büyük bir utanç kaynağı olur…
