Bugün size "Yerdi" isimli bir şiir yazdım, iyi okumalar.

Yerdi!

Ne güzeldik eskiden, ne huzurluyduk.

En fazla sokakta çocuklar birbirini yerdi.

Çocukluk arkadaşım Muittin kaptırdı gönlünü Gönül'e,

Dolar izin vermedi değsin gönül Gönül'e.

Muittin'in cepte para yok, Gönül'de çeyiz,

Fiyatlar tutturmuş "Yükseleceğim" diye,

Üzülen bir sevdalılar, bir de uçup giden Dolar'ın terk ettiği yerdi.

Her sabah günaydın derken zamlar, zoraki kalkıyordu çalışanlar.

Emeklerinin karşılığını alamayanlar hırsla yürürken sabahın köründe yollarda

"Hırsınızı benden çıkarmayın" demek isteyen ama sesi çıkmayan garibim yerdi.

Zengin aklı ve uçağı havadayken,

Yoksulun gelirinin güzergâhı yerdi.

Havada Merkez Bankası müdahalesinin kokusunu en önce belli zenginler koklarken,

Yoksulun evi rutubet kokulu ve burnunun meskeni süründüğü yerdi.

Kimler derdi bilinmez "Bizi bu hâllere düşürenler utansın" diye ama

Görünürde ilk utanan düştüğümüzde bize kollarını açan yerdi.

Gözünü yukarılara diken fiyatların boynunun tutulmasını beklerken,

Yaşadığımız akıl tutulmasına şahit olan yaşadığımız yerdi.

Her sabah muhalifler olumsuzluk, yandaşlar umut pompalarken

Yalan yanlış bilgilerle kirlenen yerdi.

Tüm olanlara rağmen umudunu kaybetmeyenler de vardı var olmasına ama

Gün gibi ortada olan gerçeklerin üstünü örtmeye gücü yetmeyen de yerdi.

Ortada devasa bir dolu tabak, nüfus kadar çatal-kaşık varken

Ve herkesin eşitçe paylaşması beklenirken

Sadece göbekli göbekli adamlar, paraya doymayan kadınlar yerdi.

Özetle, yaklaşık 1 asır önce istikbal hedefimiz göklerdi,

Şimdilerde hayallerimizin hangarının adresi "Daha dibi olsa da girsek dediğimiz" yerdi.