İYİ Parti'den ihracı mahkeme tarafından iptal edilen İstanbul Milletvekili Ümit Özdağ, geçtiğimiz günlerde Habertürk canlı yayınında, Türk milliyetçiliğinin Türk siyasetinin merkezi olduğunu, İYİ Parti'nin bu zeminde hareket etmesi gerektiğini, merkez sağın ise ceset olduğunu ve sosyolojik olarak da karşılığının olmadığını ifade etti…
Şurası şüphesiz; milliyetçilik, Türk toplumunun en belirgin ve baskın özelliklerinden biridir. Farklı seçmen gruplarında hatta sol siyasette dahi kendini hissettirdiği görülebilen bir unsurdur.
Öyleyse, Özdağ tezinde haklı mıdır? Ne yazık ki hayır…
İlginç ki milliyetçilik sosyolojik olarak toplumun farklı kesimlerinin ortak kıymeti olsa da, siyasette aynı durum geçerli değil. Sebebi ise çok açık aslında; milliyetçi siyasetin üzerinde marjinal, uç algısı örtülü. Hem de sımsıkı…
Peki bunun kabahati kimde? Yine milliyetçi siyasetin aktörlerinde değil mi?
Elbette öyle... Bir kere ideolojik siyasetten milliyetçi demokrat zemine taşımadan Türk milliyetçiliğini siyasetin merkezine oturtamazsınız!
Süleyman Demirel'in Adalet Partisi ile DYP'si büyük oranda böyle bir çizgiye sahipti. Öyle ki 80'li yılların sonunda Demirelli DYP merkez sağ ile birlikte merkez siyasetin de temsilcisi haline gelmişti.
Kaldı ki Türk siyaset tarihine baktığınızda, tek başına iktidarların hepsi merkez sağdan çıkmıştır. Önder kadrosu ve kemik seçmeninin siyasi değerleri açısından klasik merkez sağ çizgisinden daha da sağda olan AKP, 2002'de merkez sağ seçmenin kayması ile tek başına iktidara gelmişti…
Özdağ'ın kastettiği merkez sağ nerede peki?
Gerçekten ceset halinde mi? Gerçekten sosyolojik karşılığı bitti mi?
Bugün güçlü bir parti ile temsil edilmiyor olması bu siyasi zeminin yok olduğunu mu gösteriyor?
Evet, yeni yetişen nesillerde merkez sağın karşılığı yok denecek kadar az. Ancak, Özdağ söz konusu tespitini hangi gözleme göre yaptı bilinmez ama merkez sağın eski seçmeni büyük oranda varlığını koruyor.
"Neredeler?" diye sorarsanız; AKP'ye CHP'ye, MHP'ye, İYİ Parti'ye bakın. Özellikle Anadolu'da bu partilerin seçmenleri hatta yöneticileri arasında yer alıyorlar. Bu, benim bizzat yerinde gözlemlediğim bir durum...
Peki AKP'nin 2002'deki seçimde gösterdiği ve sonrasında devam ettirdiği başarıda merkez sağdaki oylardan büyük dilimi almasının payı çok fazla iken ve iktidarda kalabilmesinin yolu mevcut seçmen tabanını geniş tutmaktan, yani merkez sağ seçmeni elinde tutmaktan geçerken, İYİ Parti neden merkez sağa hitap etmesin?
AKP, özellikle de 2007'den sonraki süreçte İslamcı yönünü giderek ön plana alırken, İslamcı olmayan merkez sağın desteğini de almaya devam etti. Bu inkâr edilemez bir başarıdır.
Bugün ise, AKP'den kopan ve gidecek yer arayan seçmen grubu içerisinde önemli bir oranı merkez sağ seçmen oluştururken, merkez sağın bir siyasi mevta olduğundan, sosyolojik karşılığının kalmadığından bahsetmek neye hizmet eder?
Bu seçmen grubunu ürkütüp AKP'de tutmaz mı?
Üstelik İYİ Parti'nin merkez sağ arazisinin tapusunu alabilecek bir potansiyeli bulunurken?
Son dönemde iktidar partisinin ciddi bir şekilde erimesi, İYİ Parti'de oy desteğinin artması ise, 2002'den bu yana AKP'ye oy veren merkez sağ seçmenin yönünü değiştirdiği gerçeği ile alakalı…
İYİ Parti elbette milliyetçi siyasetin bir unsuru olmaktan vazgeçmemeli ama merkez sağa açılması gerçeği de ortada…
İktidar değişimi, Süleyman Demirel'in ve Turgut Özal'ın AKP'deki oylarını bir mıknatıs gibi çekmekten geçer.
Öyleyse...
İYİ Parti'nin merkez sağa açılması, yeniden inşa etmesi, hem milliyetçiliği ideolojik siyasetten kurtarır ve milliyetçi demokrat bir siyasi adres oluşturur, hem de iktidar değişimine giden yolu açar...
İYİ Parti'nin yapması gereken siyaset mühendisliği için, "olgunlaşan şartlar" var...
