Sevgili okuyucular
Çanakkale Harbiyle ilgili yazımıza bugün devam ediyoruz.
İtilaf Devletleri armadası komutanı Amiral Robeck, harp gemilerini Çanakkale boğazından geçmek üzere harekât başlatacaktı.
Nitekim 18 Mart 1915 günü saat 10.30 da düzenli savaş gemilerinin en küçük olanları Çanakkale boğazındaki Dardanel koyuna girmeye başladı. Tarihin belki de en büyük armadasına karşı koyacak milletler pek düşünülemezdi batılı ülkelerce. Ancak çok nadir olarak bazı milletler "bağımsızlık" söz konusu olduğundan bedeni ve ruhi bütün varlığını düşünmeksizin çok rahat verebilirler. Türkler bunlardan biridir. İngiliz ve Fransız küçük harp gemileri boğaza doğrudan girmeye başlamışlardı. Başlangıçta amaçları, Kepez ve küçük tabyaları ateş altında tutup tahrip ederek Mesudiye hizasından Çemenlik tarafına kadar genişlikteki alanı kendi imkanlarına açmış olmaktı. Üstelik meseleyi ciddiye almak adına uzakta bulunan Quen Elizabeth harp gemisinden de 33.5 ve 38.5 çok geniş çaptaki harp gemilerindeki toplarının ateşlerini başlatmışlardı.
Öte yandan limanı korumakla görevli kıyıdaki Türk topçu tabyası komutanlığı durumun görünüşte aleyhimize döndüğünü görmekteydi. Ancak Çanakkale boğazını koruyan Kumkale ve Seddülbahir bataryaları tamamen yok etmeyi bile amaçlamış görünmekteydi. Bu birleşik filonun denizden yaptıkları etkin ateş taarruzunda Üsteğmen Hasan, bir teğmen, bir yedek subay ile 4 er ilk şehitlerimiz olmuştu.
Ani ateşin getirdiği ilk kayıplar zaten beklenilmiş olduğundan derhal batarya komutanlığına Yüzbaşı Muhiddin geldi. Saat 12.40''tan itibaren bu kez diğer Mezidiye tabyaları da ateşe başlamakta gecikmedi.
İşte bu sırada Türk kıyı koruma kuvvetlerinin ağır uzun menzilli sahra topları devreye girdi. Oldukça kısa anlatılan tarihlerimizde çok başarılı kahramanın Seyit Onbaşı olduğu bilgisi vardır. Evet Seyit Onbaşı, bu sırada Hamidiye Tabyasının 21 numaralı bataryasının iki toplam 37 askerinden birisiydi. Tabyanın komutanı Erzurumlu Üsteğmen Yunus ile 1 teğmen, 2 başçavuş, 3 çavuşun birlikte bataryayı yürüten silah arkadaşlarıydı.
Sonuçta adı geçen tabyanın mermisi saat 14''te Fransız gemisi Bouvette''in kaptan köşküne çarptı. Böylece komutanını kaybeden gemi yan yatarak sürüklenip Nusret''in yerleştirdiği mayınlara çarparak tamamen denize gömüldü.
Saat 17.00''yi gösterdiğinde Menzil Komutanı Cevat Paşa bu durumda derhal başarıyı sağlayan Kurmay Yarbay Rauf ile birlikte Mecidiye tabyasına gelerek asker ve komutanlarını zafer için kutlamaya başlamıştı. Ancak bu harbin özetini en iyi İngiliz yazarı Cerbet Cullien yazdığı Türkçeye çevrilen "Harekât-ı Bahriye" adlı kitabında anlatmaktadır: "18. Mart gecesinde Türkler bizim haberimiz olmadan Erenköy körfezi içine kıyılara paralel 20 civarında mayın döşemişler. Bizim mayın tarama ve destek veren balıkçı teknelerimiz, tekneler buna rastlayamamışlardı. Elbette Türkler bunları özel amaçla bizim sürekli olarak manevra yapacağımız alanlara yerleştirmişlerdi. Bizim göstermiş olduğumuz tüm ihtiyat ve basirete rağmen Türkler baş döndürücü bir zaferi kazanmışlardı."
Değerli okuyucularım, köşe yazılarımda oldukça detaylı belgeler ışığında tarihin en büyük uluslararası 1. Dünya harbindeki devletleri ve orduları yazmıştım. Dünya Harp Tarihi kaynaklarına göre öncelikle 20. Yüzyılda 44 kadar savaş yapılmıştır.
İşte bu 44 savaştan sadece beşi birbirine benzer şekilde deniz-kara çıkarma harekâtları olarak geçer. Çünkü bunlar dünya tarihlerini tamamen değiştirmiş savaşlardır.
1- Çar Rusyası 1905''te Doğu Asya''daki Kore üzerinden kara, denizden zırhlılar ile Japonya''ya çıkarma harekatı başlattı, galip olacakları kesin iken, bu kez Japonya''ya yenilip çekildiler.
2- Müttefik kuvvetler olarak sadece Boğazlardan geçip Rusya''ya yardım amaçlı tarihin en büyük Armadaları ile geldikleri çıkarma harekatında yenilip çekildiler. Bu harekat o yıllara kadar egemen olan hanedanlıkların yıkılışını tescil ediyordu.
3- Japonların ABD''ye Pearl Harbor saldırısı.
4- 1944''teki Normandiya çıkarması ve son olarak da 1950''de bizim de katıldığımız Kore çıkarma harekatı tüm dünya tarihlerini değiştirmiştir.
