Lafa gelince kendinden olduğunu söyleyip nimetlerinden beslenenlerce, defalarca ve defalarca sırtından bıçaklanıp da hâlâ ayakta kalabilen, kendisini sevenlere teveccüh etmeyi pek sevmeyen ama kendisini mahvedenlere aşık olan millete, Türk Milleti, Milletine hiçbir karşılık beklemeden sonsuz bir sevgiyle bağlı olan, milletinin yükselmesi için fedakârca çalışan, çabalayan, hayatını şahsi istikbali yerine milletinin istikbaline göre düzenleyen ve dahi milletinin istikbal ve istiklâli için gerekirse canından bile vazgeçebilen lâkin bütün bunlara rağmen milletinin büyük bir çoğunluğu tarafından görmezden gelinen ve hatta bazen sevdası da hor görülen kimselere Türk Milliyetçisi denir...

Birilerinin Yaradanı bile "cennet karşılığı" sevdiği şu yalan dünyada,

Milletini hiçbir karşılık beklemeden ölesiye seven fakat bu sevgisine ve aşkına çoğu zaman karşılık bulamayan Gerçek Türk Milliyetçileri'ndeki bir türlü geçmeyen kronik baş ve gönül ağrısının sebebi belki de budur!

Karşılık beklemeden her şeye ve herkese rağmen ölesiye sevmek ama sevdiği tarafından çoğunlukla hor görülmek...

Olsun!

Varlığımız Türk varlığına armağan olsun!

"İnandığından yani doğru bildiğinden ve duruşundan taviz vermemek" ancak ve ancak "samimi" ve "idealist" kimselerde görülür.

Bu tür kimseler genellikle alışılageldik tiplerden olmazlar, farklıdırlar ve farklılıklarını her hâlleriyle belli ederler ve bu tür kimselerin en önemli özelliği mümkün olduğu ölçüde inandığını söylediğini yaşamak ve yaşatmaktır.

İnsanları; inandığını söyleyenler ve inanmadıklarını söyleyenler diye iki gruba ayırırsak, inandığını söyleyenler de bu anlamda ikiye ayrılırlar;

1- Ezber bozanlar,

2- Bozulanlar!

Yaradan ikincisinden uzak etsin bizleri...