Geçen haftanın ses getiren konularından biri de aşı olunması gerektiğini ısrarla savunan Prof. Dr. Esin Davutoğlu Şenol''un bulunduğu yere dana dili bırakılması oldu.

Kendisi bunu tehdit mesajı olarak algılayıp hukuki süreci başlatmış.

Ben işin içeriğini bilmeden, sırf komşusu aşı oldu diye kolunu kurbanlık gibi şırıngaya uzatana acımam.

Çünkü incelememiş.

Bilgi sahibi olmadan, sırf televizyonda aşı olun diyenlere inanan ve aşı karşıtlarını yok sayarak aşı olanlara da acımam.

Çünkü aşı olunmalı diyen de doktorlar, olmamalısınız diyen de.

Ben araştırmadan, kafayı ve gözleri yormadan verilen tercihlerden ötürü, o tercihlerin bedelini ödeyecek olanlara gram acımam.

Denen o ki, bazı aşı olun diye boy gösteren doktorların büyük ilaç firmalarıyla aralarında bir sözleşme varmış.

Gerçek mi, değil mi bilmem. Gerçekse, onların da başına bir şey gelse zerre acımam.

Kimisi de doktor olup, konu hakkında donanım sahibi olmadan, sırf popüler olmak için aşı karşıtlığına soyunanlar var.

Onlar da acıma kadrajımın dışında.

Ha bir de sürekli korku pompalayan; "Şimdi sırada şu/bu felaket var", "Paranıza el koyacaklar", "Evsiz kalacaksınız" diye olumsuzluk yayanlar var.

Onlara da başlarına ne gelirse gelsin acımam.

Belli ki ama kısa ama orta vadede, en fazla uzun vadede bu aşı konusunda dananın kuyruğu kopacak.

Peki, ben bu durumda kime acıyorum biliyor musunuz?

O garibim danaya; dili gitti, kuyruk da gitmek üzere…