Gecikmiş de olsa bir "Babalar Günü" yazısı. Tüm babalar için...
Babalar en kutsal varlıklar olan annelerin gölgesinde kalan gizli kahramanlardır.
*
Evin öksüzü, en yalnızı, en kimsesizidir babalar.
Asla zayıf olamaz, hep güçlü olmak zorundadırlar.
Evin kahramanı olmak zorunda olduklarından,
Onlar erkektir ağlayamazlar.
*
Hep kahraman olmak, kahraman kalmak zorundadırlar.
Sanırsınız ki onlar da et ve kemikten yaratılmamıştırlar.
Ne sevdiklerini, ne de sevilmek istediklerini gösterebilir,
Çocukların bütün sorunlarıyla da uğraşmak zorundadır babalar.
*
Evde yokken varlığı aranan,
Varken de varlığı ağır gelen,
Hayatlarını ailelerine adamış olsalar da,
Ne eşine,
Ne de çocuklarına,
Ne kendi ailelerine,
Ne de eşinin ailesine yaranabilenlerdir bir çok babalar.
*
"Eve bir şey lazım mı?" diye soran,
Giymeyip giydiren, yemeyip yediren,
Yeni çıkan şeyleri eşine, evlatlarına alırken,
Kendisi eskilerle idare edendir
babalar.
*
Hep sevilir teyzeler ve dayılar.
Hep arada kalır babalar,
Genelde pek bilinmez,
Amcalar,hele ki halalar.
*
Annelik hep yüceltilir.
Ayıp olmasın diye de yanına babalık eklenir.
Anneler günü her zaman üzerine basıla basıla kutlanırken,
"Babalar Günü" şöyle böyle geçiştirilir.
*
Düştüğünde çocuk "anam anam" diye ağlar.
Gördünüz mü hiç düştüğünde "babam babam" diye ağlayan çocuklar.
*
Evet evin en yalnızıdır babalar.
Bu yüzden en son da babalar duyarlar.
Aile içi yaşanan bazı hususlar ya gizlenir, ya babaya yalan söylenirken,
Evdekiler, bazı konuları baba ile paylaşma gereği dahi duymazlar.
*
Babanın ailede en fazla sevdiğidir eşi.
Tabi ki çocuklarını da çok sevendir o kişi.
Babanın çocuklarına yapacağı en büyük iyilik mi?
"Onların annelerini sevmektir" sözün gelişi.
*
Bir konuda çocuklar haksız olsa bile analar,
Babaya karşı hep çocuklarını savunurlar.
Çocuklarının yanlış kararlarında dahi,
Çocuklarının yanında yer alıp babayı hep yalnız bırakırlar.
*
Babanın iyi bir işi olması gerekir.
Bir de az kazanıyor mu, yandı demektir.
İşte o zaman eşinin, çocuklarının dırdırlarından kurtaramazlar kendilerini.
Biraz amiyane olacak ama;
Evin eşeği mi olması gerekir?
**
İşsiz olabilir anne ya da çocuklar.
işsiz olamaz, her şartta çalışmalıdır babalar.
Ama tersi durumda erkekten bile saymazlar o babayı,
Çekse de işinde her güçlüğü,
Eve geldiklerinde eşlerinin dırdırından kurtulamazlar.
*
"Ayşe hanımın, Hale hanımın beyi eşine şunları almış."
"Bilmem şu lüks yerlere her hafta yemeğe gidiyorlarmış."
Sorular böyle devam edip giderken,
Söyleyiniz ne yapsın o babalar?
*
Çocukların da dillerinde benzer ifadeler.
Bitmez tükenmez olan bir yığın istekler.
"Ey hanım,ey yavrum ben memurum, emekliyim dese de,
Hallerine şükretmez evdeki evlat ve de eşler.
*
"İmkanımız bu kadar." dese de baba.
Bakışlar bir anda sertleşir o babaya.
Yaranamaz babalar bir türlü.
Ağızıyla kuş tutsa da.
*
Ağlamak istediklerinde bile babalar.
Belki bir köşeye geçip yalnız ağlarlar.
Babalar hep içlerine atar.
Çoğu kez dudakları titrer, dalarak susar kalırlar.
Devam edecek.
