Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan, Azerbaycan'ın Karabağ'daki zaferine değinirken,"Rabbime hem bizlere hem böyle bir zaferi yaşattığı hem de Boraltan Faciası'nda tek parti CHP'sinin tarihimize sürdüğü utanç lekesini temizlediğimiz için gurur duyuyorum." şeklinde konuştu...
Bu suçlama, adeta bir devr-i sabık yaratma sevdasıyla tek parti dönemini mahkûm etme politikası güden Demokrat Parti iktidarı tarafından ilk kez 1951'de gündeme getirilmiştir.
Erdoğan'ın da aynı şekilde Eski Türkiye'yi mahkûm edebilmek için tek parti dönemine yaptığı atıflar herkesin malumu. İşin özünde Boraltan Köprüsü'nün diğer tarafında kurşuna dizilen Azerbaycan Türkleri'nin sızısı yok yani...
Meseleye bugünden bakıp dönemin yönetimini yerden yere vurmak kolay tabii. Siyaseten de getirisi fena değil...
Hani bugünlerin moda tabiri olan 'beka' söylemi var ya. O dönemin Türkiye'si, İkinci Dünya Savaşı nedeniyle iliklerine kadar bu tehlike ile karşı karşıyaydı.
Sınırlarımıza yönelik Alman tehdidi ortadan kalkmış ama Sovyet tehdidi halen sürüyordu. Kızılordu'nun bir bahane ile Türkiye'ye girmesi, bir Türk-Sovyet Savaşı'nın patlaması her an mümkündü...
Böyle bir iklimde, Sovyet lider Stalin'in zulmünden kaçan 147 Azerbaycan Türk'ü savaş ihtimali de göz önünde bulundurularak mütekabiliyet ilkesi çerçevesinde iade edildi...
Bu soydaşlarımız Aras Nehri üzerindeki Boraltan Köprüsü'nün öbür tarafında Sovyet askerleri tarafından kurşuna dizildiler.
Evet, yaşanan korkunç bir faciadır! Bu facia eleştirilmeyi de elbette hak etmektedir.
Ancak bu meseleyi İsmet İnönü yönetiminin Türklüğe bir ihaneti olarak göstermek de yanlıştır.
İşin özü, Birinci Dünya Savaşı'ndaki vahim hadiseleri, topraklarımızın işgalini yaşamış kadroların benzer bir akıbetten Türkiye'yi koruma çabasıdır...
Kaldı ki, bu olaydan dolayı Türklüğe ihanetle suçlanan İnönü yönetimi, Nazi Orduları savaşı önde götürürken Kırım, Kafkasya ve İran Türkleri konusunda müzakereler yapmıştı...
Peki sınırlarımız dışındaki Türkler ile ilgili tarihimizde yer alan utanç lekesi sadece Boraltan Faciası'ndan mı ibaret?
Kıbrıs Türklüğünün imhası demek olan Annan Planı'na AKP iktidarının "evet" demesi ve halkını zulümden kurtarmak için ömrünü harcamış Rauf Denktaş'ı ülkemizden kovması da bir leke değil mi?
Türkiye'nin kırmızı çizgi politikasını terk edip, Irak'ın kuzeyinde Türkmenlerin PKK hamisi Barzani'nin insafına terk edilmesi peki?
Ya Suriye'ye iç savaşın taşınması ve milyonlarca insanın yurdundan edilmesi?
Çözüm Süreci mesela... Başından sonuna bir leke değil miydi?
Dün Karabağ sorunu halledilmemiş olmasına rağmen Ermenistan sınırının açılmaya kalkılması, Türkiye-Ermenistan maçına Azerbaycan bayrağının alınmaması da, bugün konjonktür gereği tek millet, iki devlet siyaseti güdenlerin sicilinde bir leke değil mi?
