Emekli Kurmay Albay Mustafa Önsel.

Kumpas davası mağdurlarından olan,

Kara Harp Okulu'nda aynı bölükte olduğumuz "özde harbiye ruhlu" bir asker.

Fıtratında yenilmek, teslim olmak, ihanet edenlere sessiz kalmak olmayan bir asker.

Mustafa, 1984 yılında Kara Harp Okulu'ndan bizlerle beraber mezun oldu.

***

21 Mayıs 2021 tarihinde canından çok sevdiği, 23 yaşındaki gencecik evladını, oğlunu (İstemihan Manas Önsel'i) kaybetti.

Evet ;

"Yiğit baba, yiğit evladını kaybetti."

Yüreği yandı, yüreği.

Sadece onun mu?

Bizlerin de, sevdiklerinin de elbette.

***

Her ne kadar acısını derinden hissetsek de Mustafa'nın hissiyatını anlamamız elbette mümkün değildir.

Bu acı sonrası yürekler burkan, gözlerimizi yaşartan sözlerine bir bakalım Mustafa Önsel kardeşimizin;

"Ey çirkin adamın yakışıklı oğlu.

23 yıla neler sığdırdın?

Hukuk, milli judoculuk, başta piyano olmak üzere bir çok müzik aletini kullanmak.

Herkesin yardımına koşan bir insan.

Çipil gözlüm.

Dün gasilhanede seni bizzat yıkadım.

Hala yakışıklıydın.

Ama buz gibiydin oğlum.

Öptüm o güzel yüzünden, burnundan, ayaklarından defalarca.

Neden oğlum neden?

Kimseyi üzmek istemezdin.

Ama bizi deldin geçtin oğlum.

Seni ellerimle indirdim toprağa.

O nasıl bir fırtınaydı?

Bir cenaze sırasında ilk defa böylesini gördüm.

Göğü de deldin oğlum, göğü.

Toplum seni tanıyamadı.

Mustafa Önsel'in oğlu diye geçtiler.

Çirkin, hep sizi ihmal eden adam.

Vatan kurtaracakmış ya aptal. Kimse o.

Öyle bir şey yaptın ki oğlum, karınca incitmeyen sen, bizi yaktın, yaktın, yaktın.

Çetin yaşamımda pek çok kaybettiğim mücadele oldu.

Ama hiç pes etmedim.

Sizden de büyük güç alıyordum.

Yenilmek, pes etmekti kitabımızda.

Ama öyle bir yol seçtin ki, biz sadece kaybetmedik.

Teslim olduk yani yenildik oğlum.

'Seninle gurur duyoruz.' dediğin beni, yaptığın tek hareketle sırtımı yere serdin oğlum.

Evet, herkese benim nasıl yenildiğimi gösterdin, yenildim oğlum.

ilk kez hem de…

Nasıl yanlız bırakırsın bizi?

Bekle, geleceğim oraya…

Köyüme gömün beni diye vasiyet etmiştim ya size. Vazgeçtim.

Artık senin yanındır yerim."

***

Önsel kardeşimizin ifadeleri bu şekilde idi.

Bu dünyada yaşanabilecek en büyük acıyı tattı.

Meslek yaşamı boyunca bütün askerler gibi evladını, ailesini ihmal etti.

Vatanını, bayrağını her zaman önde tuttu onlardan.

Yani anasından, babasından, eşinden, evladından.

***

Evet Mustafa da bir çok asker gibi "vatanına sadık kalma uğruna işinden çalmadı.

Eşinden, ailesinden, sağlığından, mutluluğundan çaldı."

Vatanını sevmenin bedelini de FETÖ'cü hainlerin, siyasi iradenin de bu hainlere verdiği siyasi destekle iftiraya uğrayarak, 3 kez tutuklanıp yaklaşık 4 yıl cezaevinde suçsuz yere yatarak ödedi.

Anayasa Mahkemesi'nin 2014 yılında verdiği kararla "adil yargılanmadığı"  gerekçesiyle tahliye edilmişti.

Mustafa Önsel teslim bayrağını hiç bir zaman çekmedi .

Her halükarda dik durdu.

Hem de dimdik.

***

Canından çok sevdiği oğlu İstemihan Manas bu süreçte "o güzel ortaokul günlerini" babasız, baba özlemi ile, babasına doyamadan geçirdi.

Üniversitede ise "hukuksuzluğa karşı" hukukçu olmalıyı seçmişti.

***

Oğlunun vefat haberini duyduğumuzda Önsel'in kumpas davalarında suçsuz şekilde yıllarca içeride bu körpecik evladından uzak,

evlat özlemi ile geçirdiği, evladının da babasız geçirdiği yıllar aklıma geldi.

Kahroldum.

"Düşmana askerlik yapan FETÖ'cü hainlere" ve onların destekçilerine olan kinimi defalarca bir kez daha dışarı kustum.

***

Mekanı cennet olası Manas, bu süreçte yaşadığı üzüntüleri tabi ki hep içine atmıştır muhakkak.

Kimlerle paylaşabilirdi ki babasızlığın acısını yıllarca?

***

Bir babayı evlatsız, bir evladı babasız bırakanlar.

Buna vesile olanlar.

Bu süreçte kumpas davalarına destek veren yandaşlar, sözde yazarlar, sözde gazeteciler.

Bu davalar sırasında haksızlıklar karşısında "susarak dilsiz şeytanlık yapan" milletin belli bir kesimi.

Kumpas mağdurlarını, onların ailelerini, Manas'ları yalnız, "sahipsiz bırakan" sözde komutanlar.

Babaların, ailelerin, evlatların perişan olmasına sebep olanlar.

Vicdanen nasılsınız?

Rahat yatabiliyor musunuz şimdi?

***

Bu hainlikleri yapanların, bu hainlere destek verenlerin, sessiz kalarak dilsiz şeytanlık yapanların değişmesini beklemeyiniz.

"Yılanlar sadece derilerini değiştirirler.

Huylarını asla."

Unutmayınız ki ;

Bu evlat, evlat acısı ile yanan bu baba, öbür dünyada hepinizin de yakasına yapışacaktır.

Bu evlat hakkını hiç birinize "helal etmeden" öbür dünyaya göçüp gitti.

Aldınız ah,

İşlediniz günah.

Bugün yapılanları unutsanız da,

Asla unutmaz Allah.

***

Kahraman kardeşim Önsel;

Acını devre arkadaşların olarak yüreğimizin en derininde hissediyoruz.

Elbette zordur oğula veda etmek.

Hem de bu şekilde, genç yaşta.

Allah sabırlar versin.

Ayakta durma gücü versin.

Acın elbette çok büyük.

Dayanılacak bir acı değil.

Durağı cennet olur inşallah.

Evet;

Önsel'in yiğidi, aslanı artık yüreklerimizde yatıyor.

Ey Mustafa Kemal'in askeri;

"Huzur içerisinde uyu."