İstanbul''da taksi sıkıntısı konusunda taksici esnafını temsil eden bir yetkili ''Taksilerde fiyatlar istediğimiz gibi olursa talep azalır ve taksi sıkıntısı da göze çarpıyor olmaktan çıkar'' diye akıllara gelmeyecek bir öneri sununca ''''Neden bu fikir şahsımın aklına gelmedi?'' diye oturup ağladım.

Ağlarken de mis gibi yeni açılımlar buldum.

Evet, taksimetre fiyatlarını yüksek tutmak bir yöntem olabilir ama aslolan müşteriyi taksiden soğutmak.

İşte, aklıma gelen o fikirler...

Taksi müşterisine ''Arabanın 4 tekerinin de vidaları gevşek. Gideceğimiz yere kadar eğer tekerler fırlarsa ben tüm yolun parasını alırım, ekstradan vida parası da size ait olur'' derim.

Bir diğer seçenek de müşteri adayına ''Çok negatif bir tarzınız var. Siz bu negatif enerjiyle benim aküyü bitirirsiniz'' diyerek onu taksinizden uzaklaştırmaktır.

''Benim taksimetre Amerika hayranı, o yüzden ücreti dolar üzerinden yazar'' dediğinizde zaten bekleyen 10 müşterinin 50 tanesi kendiliğinden elenir.

Semti entel dantel kesimdeki bir müşteri varsa onu sanattan vurmak lazım; mesela ''Emrah''ın -Hey, hey, hey taksi, bütün işlerim gitti aksi- eserini tek nefeste ve Emrah gibi dans etme şartı ile binebilirsiniz'' dediğinizde aracınız yüksek bir olasılıkla boş kalacaktır.

Bir diğer yöntem de taksilerin üstünde sarı renkli ve "Taksi" yazan kısmı "Kasti" olarak değiştirebiliriz.

Israrla taksi isteyen kişiye de ''Kasti mi yapıyorsunuz kardeşim?'' diye onu kendinizden ve hatta trafikten soğutabilirsiniz.

Bir de, İstanbul''da ''Karşı'' kavramı vardır bilirsiniz.

Avrupa yakası ve Anadolu yakası birbirine göre karşıdır. Bir müşteri ''Ben karşıya gideceğim'' derse, ''Ne demek karşı? Hepimiz biriz, ayrı gayrı yok bizde. Siz hizipçisiniz, benim arabamda hizipçilere yer yok'' demeniz yeterli olacaktır.

Son olarak da, tüm bu yöntemlerin işe yaramadığı bir müşteri profili ile karşılaşırsanız şunu söyleyin, ''Anlamıyorum bu taksi sevdanızı, insanoğlu tekerleği bulmadan önce nasıl gidiyordu acaba Cilalı Taş Devri''nden Zımparalı Taş Devri''ne?''