Mustafa Kemal Atatürk bağnazlığın en büyük düşmanıydı. O'na yapılacak en büyük düşmanlık O'nu bu bağnazlığa konu yapmaktır. Bu anlayış ise O'nu amaç olmaktan çıkarıp araç haline getirmiş olmaktır.

Gazi Mustafa Kemal, bazı gurupsal ya da bireysel katmanlarca kendilerine çıkar sağlamak için kullanılır hale getirilmiştir. Dünya toplumlarının, Devletlerin kabul ettikleri gibi tartışılmaz büyük kurtarıcı lidere saygı duymak ya da övmekle seçer hale getirilmiştir.

Üstelik O'nu bireysel konumundan daha yüksek bir tür Tanrı Yetisi gibi varsayımlı hale getirmek ise tarihin yaşanmış gerçeklerinden tamamen uzakta ve anlaşılamaz hale getirmiş oldu.

Ne yazıktır ki, döneminde onun yandaşları olan gazeteciler, aydınlar ve yazarlar belgelere hiç bakmadan, kendilerince yorumlayıp Cumhuriyet tarihini yazmış oldular. Bu savı tasarlıyanların okullar için yazılmış kitaplarda:

"… Atatürk, İstanbul'dan ülkeyi kurtarmak için gizlice Bandırma vapuruna binip Karadeniz'den kıyı kıyı giderek Samsun'a çıkıp, Kurtuluşu başlatmıştı"

şeklinde gerçek gibi yazdı. Ancak bu tür anlatım, o yıllarda devam etmekte olan Osmanlı Devleti'nin ünlü paşası gizli gizli kaçıp Anadolu'ya gitmiş ise, günümüz mantığında ona açıkça devlete karşı çıkmış terörist denirdi ki bu kavram tamamiyle yanlıştır.

Oysa O'nun dönemin üst rütbeli 1. Ferik, Tümgeneral paşası hiçbir zaman, hiçbir devlette böylesine gizli işlere girmez, girmemiştir, örneği de yoktur. O zaman gelin Devletin, Osmanlı'nın resmi belgeleri olan arşivlerine girelim.

Başkanlık Arşiv Belgeleri

1. Dünya Harbi bittikten sonra 30 Ekim 1918'de İtilaf Devletleriyle yapılan Mondros Ateşkes Antlaşması gereği, mağlup sayılıp, bilinen resmi kayıt ve şartlara bağımlı olması gerekiyordu.

Ancak, Mondros şartları gereği devletin açık biçimde silahları teslim etmesi, yöresel isyanlarında durdurulması gerekirken, umursamaz kalmışlardı. Bunun için 25 Mart 1919, İngiliz Amiral Carltorop'un raporları sonucu toplanan Londra kamarası, İngiliz ve Fransa'nın onayı ile Osmanlı Devletine Tehdit Notası'nı hazırlayıp, 12 Nisan 1919'da İstanbul'a yollamıştı.

İşte devlet durumunu tehlikeye sokan bu Nota'da yazılı formlar vardı, öncelikle Karadeniz'de ve doğudaki ordu silahlarının toplanması, yöresel bazı isyanların durdurulması için yetkili bir ekibin acilan yollanmasıydı. İki ay içinde yerine getirelemez ise, savaşın tekrarı kesin olacaktı.

Nisan son haftasında Dolmabahçe sarayında da toplanan, Padişah Vahdettin ve Harbiye Nazırı olan Mareşal Şakir paşa duruma bir çare aramaya başladı. Adı geçen Şakir paşa, aynı zamanda Çanakkale'deki Deniz savaşını kazanan Cevat paşanın babasıydı. /Toplantıya katılan emekli General Padişah Yaveri İhsan paşada yer aldı. İhsan Paşa Ali Fuat paşanın babasıydı./

30 Nisana kadar süren toplantıda, Ordu içinde bu görevi tam yetkiyle yapacak olanın 1. Ferik/Tümgeneral Selanikli Mustafa Kemal ve ekibi olacağı kararlaşmış oldu. Görevleri İtilaf Devletlerinin isteklerini yerinde tesbit edip gerekenleri yapması için tam yetkinin verilmesine karar verilmiş oldu.

Belge No: 29/A/Dosya Tasnifi Harbiye Tefriat/

HARBİYE NEZARETİ

Muamelatı Zatiye Müdür: 578

PADİŞAH BUYRUĞUDUR

Mehmet Vahidettin

Kaldırılmış bulunan Yıldırım Orduları komutanı 1. Ferik (Tümgeneral) Mustafa Kemal Paşa hazretleri, 9. Ordu birlikleri genel müfettişliğine tayin edilmiştir. Behemehâl bu Padişah Buyruğunun yürütülmesine Harbiye Nazırlığı görevlidir.../30 Nisan 1919

Harbiye Nazırı (Müşir)

ŞAKİR

9. Karargâh Grubu Görevlileri:

1- 9. Ordu Müfettişi Umumi Mustafa Kemal paşa

2- Kur. Bşk. Albay Kazım Dirik

(Kurtuluş savaşı tümen komutanı)

3- Sağlık Müfettişi Albay İbrahim Tali

4- Kurmay Binbaşı Ayıcı Arif

5- Kurmay Binbaşı Hüsrev Gerede

Kurtuluş savaşı komutanlarından

6- Topçu Binbaşı Kemal Doğan

7- Komutan yaveri Piyade Yzb. Cevat Abbas

8- Sıhhıye Müfettişi Dr. Refik Saydam

9- Yaver P.Yzb. Mustafa Süsoy

10- P. Yzb. A. Şevket Öndersev

11- P. Yzb. Mümtaz Tünay

12- P. Yzb. İsmail Hakkı

13- Tabib Yüzbaşı Behçet (Cumhuriyetin kurucu ekibinden önemli yer alıp, daha sonra tıp tarihine geçen kendisinin araştırma buluşu olan Behçet Hastalığı mucidiydi)

14- Piyade Asteğmen Hayati

15- P. Astğ. Hikmet

16- Yaver Top. Üstğm. Muzaffer Kılıç (12 dönem milletvekili, Mustafa Kemal'in emir subayı ve sağ koluydu)

17- Asteğmen Abdullah

18- Adli Müşavir Ali Rıza (Hukuk işlerine)

19- Tabur Hesap memuru Hamdi

20- Tabur Hesap memuru Rahmi

21- Katip Faik Aybars

22- Yedek subay Astğ. Tahir.

Evet, özetlenecek olursa, Devlet kararıyla, sözde İtilaf Devletleri talebi üzerine yetkili görevler verilen bu ekipte kimler yer almıştı. Onların resmi görevle yollanan toplam 48 kişi olduklarını ve adına 9. Ordu karargâh grubu da denilen subaylar ve erleri, onun okul arkadaşı Kazım Karabekir Paşa'nın damadı Prof. Faruk Özergenlin yıllar sonra dosyasını açıklar:

Değerli okuyucularım, şimdiye kadar Osmanlı Arşiv belgeleriyle görülen resmi tayinin sonucu bazı kayıtlarda 9. Ordu müfettişi, bazılarında ise 3. Ordu Müfettişi Umumisi yazılı olan Mustafa Kemal Paşa, durumun sürekli tehlikeye girdiğini anlar.

Sonuç olarak Sultan Vahdettin'e ve Harbiye ile Dahiliye Nezaretine yolladığı tutanaklarında Sadaret-i Uzme Mektubi kalemine 343446 Belgesi ile tutanak olarak yollamış oldu. /29 Haziran 1919/

8 Temmuz 1919'da Saray Başkatibi Ali Fuat'ın Bab-ı Ali Meclisi Mahsus 414 raporu, padişaha çıkarılınca Sultan Mehmed Vahdettin imzasıyla Dosya no: 68'de padişah buyruğu çıkarıldı.

Üçüncü Ordu Müfettişi Umumisi Mustafa Kemal paşa hazretleri ve ekibinin görevine son verilmesi, Harbiye Nazırlığına duyurulur. Harbiye Nazırı Ferit ve Sadrazamvekili Mustafa Sadri imzalarıyla uygulanmaya girmişti.

Sonuç yazısı, işte bu tarihten sonra Mustafa Kemal, Amasya ve devamında Anadolu'da Kurtuluş için girişimlere başladı.